شادنج

[pejuhesh237]

بسم الله الرحمان الرحیم

[pejuhesh237]

شادنج
فارسی: معرب از شادنهء فارسيست
عربی: و به عربى حجر الدم نامند
یونانی:
انگلیسی:
فرانسه:
آلمانی:
ایتالیائی:

[pejuhesh237]

بجهة قطع سيلان خون نه اينكه در رنگ شبيه بخون باشد
و آن سنگيست در شكل شبيه بعدس و زود شكن
و الوان مختلفه مشاهده شده تيرهء مايل به سياهى را هندى مى گويند
وسرخ را مصرى و آن بهترين اقسام است
و بعد از آن زرد و ابلق و سفيد و زبونترين او خاكسترى رنگ تيره است
و قسمى كه مصنوع او مغناطيس محرقست سياه و زودشكن تر از معدنى میباشد و در جميع افعال مثل معدنى است بخلاف مصنوع
از حجر الحمار محرق كه اغبر و ثقيل الوزنست کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم ص 161 -162

[pejuhesh237]

و حقير نوع سفيد او را در فيروز كوه و سرخ و زرد و ابلق را در حوالى خواردى
و قسم هندى را در جبال قزوين مشاهده و تجربه نمودهکتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم ص 161 -162

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

و شاذنج غير مغسول در اول گرم و در آخر دويم خشك
و مغسول او در آخر اول سرد و در دويم خشك
و مغسول او مستعمل و قوتش تا بيست سال باقيست کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم ص 161 -162

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

و مجفف و قابض بيلذع و رادع و خاتم
و مقوى عصب و عضل و قوة باصره و حابس سيلان خون اعضاى ظاهرى و باطنى
و خوردن او با آب انارين و امثال او جهة نفث الدم
و با شراب جهة عسر بول و حيض دايم و درد رمنى
و با ادويه مناسبه جهة اسهال دموى و قرحهء امعا و زحير و سل
و طلاى او با سفيدهء تخم مرغ و امثال او جهة ورم حار چشم و ساير اعضا و باد سرخ و سوختگى آتش
و اكتحال او با شير دختران و امثال او جهة رمد و دمعه و سوزش پلك چشم و سلاق و جرب و حكه و قرحه
و با آب حلبه جهة امراض بلغمى چشم
و ذرور او جهة رفع گوشت زياد و جراحت و رويائيدن گوشت مجرب
و با آب گشنيز و مانند او جهة بثور و قروح حاره و مزمنه و جراحت مقعد و رحم و قضيب و اعضاى عصبانى بيعديلست
و قدر شربتش از يكدانگ تا نيم مثقال و مضر مثانه
و مصلحش كتيرا و بدلش مغناطيس سوخته و در ادويهء عين حضض و در غير آن دم الاخوين است.کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم ص 161 -162

[pejuhesh237]

و مجفف و قابض بيلذع و رادع و خاتم
و مقوى عصب و عضل و قوة باصره و حابس سيلان خون اعضاى ظاهرى و باطنى
و خوردن او با آب انارين و امثال او جهة نفث الدم
و با شراب جهة عسر بول و حيض دايم و درد رمنى
و با ادويه مناسبه جهة اسهال دموى و قرحهء امعا و زحير و سل
و طلاى او با سفيدهء تخم مرغ و امثال او جهة ورم حار چشم و ساير اعضا و باد سرخ و سوختگى آتش
و اكتحال او با شير دختران و امثال او جهة رمد و دمعه و سوزش پلك چشم و سلاق و جرب و حكه و قرحه
و با آب حلبه جهة امراض بلغمى چشم
و ذرور او جهة رفع گوشت زياد و جراحت و رويائيدن گوشت مجرب
و با آب گشنيز و مانند او جهة بثور و قروح حاره و مزمنه و جراحت مقعد و رحم و قضيب و اعضاى عصبانى بيعديلست
و قدر شربتش از يكدانگ تا نيم مثقال و مضر مثانه
و مصلحش كتيرا و بدلش مغناطيس سوخته و در ادويهء عين حضض و در غير آن دم الاخوين است.کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم ص 161 -162

[pejuhesh237]

..