پادرهرحيوانى

[pejuhesh237]

بسم الله الرحمان الرحیم

[pejuhesh237]

تحفه حکیم مومن
پادرهرحيوانى
مراد از مطلق او حجر التيس است
و آن سنگي است در شيردان بز كوهى متكون می گردد
و اكثر او طولانى مثل بلوط میباشد
و بهترين او سبز مايل به سياهى و براق و تو بر تو مثل پياز و در جوفش چوب مخلّصه باشد
و آنچه مدور مشاهده شود در جوفش تخم مخلّصه يافت گردد
و چون با سركه بسايند مايل به سرخى باشد
و نوعى هندى او را سياهى بسيار غالب بر سبزى
و در جوفش پشم و ساير اخشاب يافت نمی شود بسيار ضعيف‌تر از نوعى شبانكاره شيرازيست
و فرق ميان عملى و غير عملى آن است كه چون سوزني را گرم كرده در اصلى فرو برند سر سوزن زرد شود و دودى زرد مشاهده كرد
و از عملى دود سياه در آخر دويم گرم و در اول سيم خشك
و مقوى جميع اعضأ و مبّهى و ترياق سمومات و در خواص مثل معدنيست مگر آنكه در محرورالمزاج بغايت مضر است
و محرق خون و مورث التهاب و اسهال دموى و محلل اورام بارده
و با آب گشنيز جهة اورام حاره نافع و طلاى او با گلاب جهة طاعون و فتوق و بواسير
و با شراب (حلال:حل كننده) و به تنهائى جهة گزيدن هوام مفيد و با آب ريحان جهة گزيدن زنبور مجرب
و قدر شربتش از يك قيراط تا دوازده قيراط است و نوعى از فادزهر حيوانى حجر الايل است که از گاو كوهى گيرند
و ابن جمع گويد كه بهترين فادزهرهاست و موافق جميع امزجه بالخاصيه
و چون سه روز هر روز نيمدانگ از آن بنوشند هيج سمّى در مدت حيات در او اثر نكند
و در ساير افعال مثل فادزهر معدنيست و نوعى ديگر حجرالحيّه است و انشأ الله تعالى مذكور خواهد شد.

کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص42-43