پانزدهم ماه جمادى الأولى

[najm152]

هو الله العلي الأعلى
بسم الله الرّحمان الرّحيم

[najm164]

روزنامه گاه شناسى : تقويم نجومي جامع

15جمادى اولى 1429
http://www.4shared.com/file/48246791/d8 ... A1429.html

15 جمادى الأولى 1430
http://www.4shared.com/file/102741528/3 ... -1430.html

15 جمادى الأولى 1431
http://aelaa.net/3/Ruznaame/Jomaadaa1/1 ... 1-1431.pdf

[najm164]

پانزدهم ماه جمادى الأولى

روز : خروج حضرت رسول اكرم ( صلي الله عليه و آله ) از مدينه براي جنگ ذات الرقاع سال 6 هجرت

روز : بنابر نقلي شهادت حضرت فاطمه (صلوات الله عليها)
بنابر نقلي كه حضرت فاطمه (عليها السلام) هفتاد و پنج روز بعد از حضرت رسالت ( صلي الله عليه و آله ) زنده بودند، و اينكه وفات حضرت رسول ( صلي الله عليه و آله ) را در 28 ماه صفر بوده، شهادت حضرت فاطمه (عليها السلام) در 15 ماه جمادى الاولى مي شود. و برخي ماههاى صفر و ربيعين را ناقص يا كامل گرفته اند و اقوال 13 و 14 جمادى الأولى را بوجود آورده اند، ولى از آنجا كه ماه صفر آن سال 29 روز و ربيع الأول 30 روز و ربيع الآخر 29 روز بوده است تاريخهاى 13 و 14 صحيح نمي باشد، و از آنجا كه تاريخ صحيح شهادت حضرت رسول الله( صلي الله عليه و آله ) 2 ربيع الأول بوده و نقل 75 روز (خمس و سبعين) تصحيف (و اشتباه نويسي) 95 روز (خمس و تسعين) است، لذا تاريخ 15 جمادى الآولى نيز دقيق نمي باشد، و تاريخ صحيح قطعي سوم جمادى الأخرى بوده كه در كلام خازنان وحي (عليهم السلام) به آن تصريح شده است و اين تاريخ با ملاحظه تاريخ رايج ميان عامه (28 ماه صفر) در باره شهادت حضرت رسول الله ( صلي الله عليه و آله )، 95 روز فاصله دارد. كه با عمده روايات ديكر موافقت دارد.

روز: شهادت جناب محمد(قدسّ سرّه) بن ابي بكر (ربيب و فرزندخوانده مولا علي عليه السلام )
و در اين روز، عابد قريش محمد بن ابى بكر به شهادت رسيد. بدانكه در سنه 38 معاويه عمرو عاص را عامل مصر كرده و بجانب مصر فرستاد. و با او بود معاوية بن خديج و ابو الاعور سلمى و چهار هزار نفر لشكر. از آن طرف امير المؤمنين (عليه السلام)، محمد بن ابوبكر را عامل مصر فرموده و به مصر روانه داشته بود. اين دو عامل چون بجانب مصر حركت كردند در موضع معروف به منشاة با هم تلاقى نمودند و محاربه كردند. لشكر محمد دست از يارى او برداشتند و او را تنها گذاشتند. لاجرم محمد (قدسّ سرّه) و قليلي از اصحاب باوفا عقب نشيني كردند و در موضعى از شهر مصر سنگر گرفتند. لشكر عمرو عاص دور آن خانه را احاطه نمودند. محمد(قدسّ سرّه) با بقيه اصحاب خود از خانه بيرون شده و جنگيدند تا برخي كشته و برخي مجروح و بعضي اسير شدند. معاوية بن خديج و عمرو عاص او را كه مجروح بود اسير كرده و در موضع معروف به كوم شريك او در پوست حمارى كردند و آتش زدند و بسوختند.
چون خبر شهادت محمد و اصحابش به معاويه رسيد اظهار فرح و شادى نمود و چون اين خبر به امير المؤمنين عليه السلام رسيد بسيار غمزده شد و فرمود: جزع و حزن ما، بر محمد (قدسّ سرّه) بن ابى بكر بقدر سرور معاويه است، و فرمود: از زمانى كه من داخل در اين حرب شدم، يعنى حرب با معاويه از براى هيچ كشته اين قدر محزون شدم كه براى محمد محزون گشتم. همانا محمد (قدسّ سرّه) ربيب (فرزند همسر) من بود و من او را بجاى اولاد گرفته بودم و با من برو نيكوئى كرده بود. محمّد (قدسّ سرّه) بن ابي بكر از كودكي در دامان حضرت مولا علي عليه السلام بزرگـ شده بود، و همواره همراه مولا بود ولذا به او محمد بن علي عليه السلام هم مي كفتند، از شدت نزديكي و همسويي با حضرت عليه السلام
و بالجمله، اينك در مصر قبر محمد (قدسّ سرّه) كه مدفن بقيه اعضاء آن ولى صالح با موضع قتل او است مهجور است و عادت عمريان چنانستكه چون به قبر او برسند پشت بجانب قبر او ميكنند و فاتحه براى پدرش ابوبكر ميخوانند.
قبل از شهادت محمد (قدسّ سرّه) چون ضعف او از حكومت مصر ظاهر شد، امير المؤمنين عليه السلام مالك اشتر نخعى (قدسّ سرّه) را با جمعى با لشكر بجانب مصر فرستاد. چون اين خبر گوشزد معاويه شد پيغام داد براى دهقان عريش كه: مالك اشتر (قدسّ سرّه) را مسموم كن تا من خراج بيست سال از تو نگيرم، چون مالك اشتر (قدسّ سرّه) به عريش رسيد، دهقان آنجا پرسيد كه از طعام و شراب چه چيزى نزد مالك اشتر(قدسّ سرّه) محبوبتر است؟ گفتند: عسل را بسيار دوست ميدارد، پس آن مرد دهقان مقدارى از عسل مسموم براى مالك اشتر (قدسّ سرّه) هديه آورد و برخى از اوصاف و فوائد آن عسل را بيان كرد. مالك اشتر (قدسّ سرّه) شربتى از آن عسل زهر آلود ميل فرمود و آن روز را هم روزه بود، عسل در جوفش مستقر نشده بود كه از دنيا رحلت فرمود رضوان الله عليهما.



مشهد محمد بن ابي بكر (ربيب و فرزندخوانده مولا علي عليه السلام ) در مسجد باب الوداع – قاهره - مصر

روز : بنابر نقلي جنگـ جمل

روز : بنابر نقلي فتح بصره در جنگـ جمل

روز : بنابر نقلي ولادت حضرت امام سجاد (صلوات الله عليه) سال 36 يا 38 هجرت
و در همين روز بروايت شيخ مفيد و شيخ طوسي و سيد بن طاووس و شيخ كفعمى و سيد جزائري: ولادت با سعادت حضرت على بن الحسين (عليهما السلام) واقع شده است.
والده ماجده آن حضرت شهربانو (دختر يزدجرد پادشاه ايران) بوده است كه در ايام نفاس از دنيا رحلت كرد و سيد الساجدين (صلوات الله عليه) را ابن الخيرتين ميگفتند بواسطه حديثى كه از رسول خد (صلى الله عليه وآله) مرويست كه فرمود: ان الله فى عباده خيرتين فخيرته من العرب قريش و من العجم فارس. و اشاره بآن جناب كرده ابو الاسود در اين شعر: و ان غلاما بين كسرى و هاشم = لا كرم من نيطت عليه التمايم.
در بصائر از جناب باقر (عليه السلام) روايت است كه چون آوردند دختر يزدجرد را نزد عمربن الخطاب و داخل مدينه شد، دختران مدينه براى تماشاى او بر بامها بر آمدند و چون او را در داخل مسجد نمودند، مسجد از روشنى روى او روشن شد. و چون عمر را ديد روى خود را از او پوشانيد و گفت: آه، بيروح بادا هرمز. عمر خشمناك شد و گفت: اين دختر مرا دشنام داد، و خواست كيفر دهد او را، امير المؤمنين (عليه السلام) به عمر گفت كه: اين مطلب از براى تو نيست، عرضه كن بر او كه اختيار كند مردى از مسلمانان را، و او را در عوض قسمت او از فيئ حساب كن. عمر قبول كرد و او را گفت كه: مردى را اختيار كن، پس سعادتمند آمد و دست خود را بر سر جناب حسين (صلوات الله عليه) نهاد، پس حضرت امير المؤمنين (صلوات الله عليه) را او پرسيد كه: نام تو چيست؟ گفت: جهانشاه. حضرت فرمود: بلكه شهربانويه، پس حضرت نظر بجانب امام حسين (صلوات الله عليه) افكند و فرمود: كه ابو عبدالله هر آينه متولد خواهد شد از اين زن براى تو پسرى که بهترين اهل زمين باشد.
علامه مجلسى احتمال داده كه عمر در اين روايت تصحيف عثمان باشد و فرمود: ظاهر آنستكه اسيرى اولاد يزدجرد بعد از قتل او باشد و قتلش در زمان عثمان بوده و اگر چه ممكن است بعد از فتح قادسيه يا نهاوند بعضى از اولاد يزدجرد اسير شده باشند و هم فرمود كه ولادت على بن الحسين عليهم السلام در زمان خلافت امير المؤمنين بوده و تزويج شهربانو اگر در زمان خلافت عمر باشد بعيد است كه بعد از بيست سال يك اولاد از او شده باشد. والله العالم

روز : بنابر نقلي صلح حضرت امام حسن مجتبي (صلوات الله عليه) با معاويه (لعنه الله) سال 40 يا 41 هجرت

هلاك وليد بن عبدالملك اموي (لعنهما الله) قاتل امام سجاد (صلوات الله عليه) سال 96 هجرت
و در اين روز، سنه 96، وليد بن عبدالملك مروان (لعنهم الله) هلاك شد و او قريب ده سال بعد از پدرش سلطنت كرد و در اخبار الدول از عمر بن عبدالعزيز نقل كرده كه گفت: چون وليد را در لحد نهادم ديدم كه پاهاى خود را بر زمين ميكوبد و دستهايش را ديدم كه بگردنش غل كرده بودند.

[najm164]

آئين هنگام