براى آنها كه بخواهند با رعايت احكام ديندارى پوشيده (تقيه) و بدون جنجال و بازنشر بى رويه، مثل اعمال قربى و با توجه و خالص ديكر، شخصا يا در حد اجتماع خانواده، از فرصت ايام عيد كبير استفاده نمايند، و به برائت از اعداء الله واعداء رسوله واعداء اوليائه ببردازند، از برنامه هاى زير بهره برند:
1-
لعنهاى وارده در حديث قدسى زيارت عاشورا به همان عدد صد مرتبه، با الفاظ اظهار كه در باروقي كتاب عاشوراء تامه توضيح نقطه جين شده است و بجاى نقطه جين نامهاى مربوطه را ذكر مي كنند.
2
دعاى لعن صَنَمَى (دو بت) قريش كه در قنوت نماز و غير نماز خوانده مى شود، اين دعا را حضرت مولاعلي اميرالمؤمين عليه السلام در قنوت نمازهايشان مى خوانده اند.
براى اين دعا ختم مجربى جهت برآورده شدن حوائج، از علماى اهل حق نقل شده است، كه طى يك هفته مجموعا 40 مرتبه (
شنبه: ۱ مرتبه، یکشنبه: ۳ مرتبه، دوشنبه: ۵ مرتبه، سهشنبه: ۷ مرتبه، چهارشنبه: ۷ مرتبه، پنجشنبه: ۸ مرتبه، جمعه: ۹ مرتبه) به شرح زير خواده مى شود:
قبل شروع اولين بار دعا در هرجلسه هر روز
۱۰۰ مرتبه صلوات هدیه به امام زمان(علیهالسلام) خوانده مى شود و اكر صلوات با لفظ كامل (اللهم صل على محمد وعليّ وآلهما الطيبين الطاهرين) كفته شود بهتر است.
در پایان جلسه تلاوت دعاى هر روز یک هدیه صدقه و خيرات ولو مختصر بهنیت سلامتی و ظهور امام زمان(علیهالسلام) بدهید؛ و يا كنار بكذاريد. و در اولين فرصت بدهيد
متن و ترجمه دعاى لعن دوبت قريشاللَّهُمَّ صَلّ عَلَى مُحَمَّد وَ آل مُحَمَّد.بار الها بر پیامبر و آلش درود فرست.
اللَّهُمَّ العَن صَنَمَي قُرَیشٍ وَ جِبْتَیْهَا وَ طَاغُوتَیْهَا وَ إفکَیْهَا وَابْنَتَیهِمَا اللَّذَیْنِ خَالَفا أمْرَکَ وَ أنکَرَا وَحیَکَ وَ جَحَدَا إنعَامَکَ وَ عَصَیَا رَسُولَـکَ وَ قَلَّبَا دینَکَ وَ حَرَّفا کِتَابَکَ.خداوندا، از رحمت خود دور نما دو بت قریش، جبت و طاغوت را و دو دروغشان و دو دختر را، آن دو که با امر تو مخالفت ورزيده، و وحیت را انکار كرده، و نعمت بخشيت را بكلى منكر شدند، و از فرستاده ات سرپیچی نمودند، و دینت را واژگون و کتاب تو قرآن را تحریف کردند.
وَ أحَبَّا أعدَاءَکَ وَ جَحَدَا آلاءَکَ وَ عَطَّلا أحْکَامَکَ وَ أبـطَلا فَرائـضَکَ وَ ألحَدا فِي آیاتِکَ وَ عَادَیا أولیاءَکَ وَ وَالیا أعداءَکَ وَ خَرَّبا بِلادَکَ وَ أفسَدا عِبادَکَ.و دشمنانت را دوست داشته و عطاياى تو را کفران ورزيده، و احکامت راتعطيل كردند. و واجبات دين تو را باطل كرند، و در آیاتت تو الحاد ورزيدند، و با دوستانت دشمنی ورزيده، و دشمنانت را دوستى كردند، و سرزمینهای تو را ویران و بندگانت را فاسد كردند.
اللّهُمَّ العَنهُما وَ أتباعَهُما وَ أولیاءَهُما وَ أشیاعَهُما وَ مُحِبِّیهِما فَقَد أخْرَبا بَیتَ النُبُوّةِ وَ رَدَما بَابَهُ وَ نَقَضَا سَقفَهُ وَ ألحَقا سَماءَهُ بأرضِهِ وَ عَالِیَهُ بِسَافِلِهِ وَ ظاهِرَهُ بِباطِنِهِ، وَ اسْتَأْصَلا أهْلَهُ وَ أبادا أنصَارَهُ وَ قَتَلا أطفالَهُ وَ أخْلَیا مِنْبَرَهُ مِنْ وَصِیِّهِ وَ وارِثِ عِلمِهِ وَ جَحَدا إمامَتَهُ وَ أشْرَکا بِرَبِّهِمَا فَعَظِّمْ ذَنبَهُمَا وَ خَلِّدْهُما في سَقَر «وَ مَا أدْراکَ مَا سَقَر * لاتُبْقِي وَ لا تَذَر».بار الها، لعن كن (از رحمتت دور کن، آن دو را، و دنبالهروان شان را، و اوليايشان را، و پیروانشان را، و دوستداراانشان را، چه اینکه این دو نفر هر آينه خانۀ نبوّتت را خراب و درش را گِل گرفتند(بستند) و سقفش را در هم کوبیدند. و آسمان را به زمینش ملحق كرده، و بالايش را به پایینش وصل كرده، و ظاهرش را به باطنش را به هم رساندند (نهايت در هم كوبيدن)، و اهل خانه (نبوت) را ریشهکن كرده، و یاورانش را نابود كردند، و کودکانش را کشتند. و منبرش (منبر نبوت) را از وصی و وارثِ علمش خالی کردند، و امامتش را انکار كردند، و برای پروردگارشان شرک ورزيدند. پس گناهشان را بزرگ شمار، و این دو را در جهنم جاودانه فرما، (آيه شريفه) و تو چه دانستی سقر (ناحيه خاص جهنم) چیست؟! (عذابی که) نه باقى مى كذارد و نه رها میسازد.
اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ بِعَدَدِ کُلِّ مُنکَرٍ أتَوْهُ وَ حَقٍّ أخْفَوْهُ وَ مِنْبَرٍ عَلَوْهُ و مؤمنٍ أرجَوهُ وَ منافقٍ وَلَّوه وَ وَلیٍّ آذَوه وَ طَریدٍ آوَوه وَ صَادقٍ طَرَدوه وَ کافرٍ نَصَرُوهُ وَ إمامٍ قَهَروه، وَ فَرضٍ غَیَّرُوهُ وَ أثَرٍ أنکَرُوهُ وَ شَرٍّ آثَرُوهُ وَ دَمٍ أراقُوهُ وَ خَیْرٍ [وَ خَبَرٍ] بَدَّلُوهُ وَ کُفْرٍ نَصَبُوهُ [أبْدَعُوهُ] وَ حُکمٍ قَلَّبُوهُ وَ کِذبٍ دَلَّسُوهُ. وَ إرثٍ غَصَبُوهُ وَ فَیْءٍ اقتَطَعُوهُ وَ سُحتٍ أکَلُوهُ وَ خُمسٍ استَحَلَّوهُ وَ باطلٍ أسَّسُوهُ وَ جَورٍ بَسَطُوهُ وَ نِفاقٍ أسَرُّوهُ وَ غدْرٍ أضْمَرُوهُ وَ ظُلمٍ نَشَرُوهُ. وَ وَعدٍ أخلَفُوهُ (وَ إمامٍ حَارَبُوهُ) وَ عَهدٍ نَقَضُوهُ وَ حَلالٍ حَرَّمُوهُ وَ حَرامٍ أحَلُّوهُ وَ بَطنٍ فَتَقُوهُ وَ جَنِینٍ أسقَطُوهُ وَ ضِلعٍ دَقُّوهُ وَ صَکٍّ مَزَّقُوهُ وَ شَمْلٍ بَدَّدُوهُ وَ عَزیزٍ أذَلُّوهُ وَ ذَلیلٍ أعَزُّوهُ وَ حَقٍّ مَنَعُوهُ (وَ إمامٍ خَالَفُوهُ)معبودا، این دو را لعنت نما به تعداد هر منكري که انجام دادند، و هر حقّی که مخفي کردند و هر منبری که بالايش رفتند، و هر مؤمنی که راندند و هر منافقى (دورویی) که به سرپرستی برگزیدند، و هر ولي (الهي) که اذیت كردند، و هر راندهشده از سوى بيامبر که پناه دادند، و هر راستگویی که طرد كردند، و هر کافری که یاریش نمودند، و هر امام حقی که بر او قهر و زور ورزيدند، و هر فريض اى را که تغییر دادند، و هر اثر (حديث) که انکار کردند، و هر شرى که ترجیح دادند، و هر خونی که ریختند، و هر خيری [و اخباری] که تبديلش کردند، و هر کفری که ابداع و استوار و برقرار كردند، و هر حکم الهی که واژگون كردند، و هر دروغی که تدليس كرده و پوشاندند. و هر ارثی که غصب كردند، و هر فيئ (اموال در دست امام حق) که برای خود برداشتند، و هر مال حرامی که خوردند و هر خمسی که بر خود حلال شمردند، و هر باطلی که تاسيس كردند، وهر ستمی که گستراندند، و هر نفاقی که در خودشاند پوشاندند، و هر خیانتی که پنهان کردند، و هر ظلمی که منتشر كردند. و هر خلفوعده اى كه انجام دادند، و هر امام حقى كه با او جنكيدند، و هر پیمان الهى كه شکستند، و هر حلاللى که حرام كردند و هر حراممى که حلال كردند، و هر شکمی که شکافتند، و هر جنینی که سقط كردند، و هر دندهای که کوبیدند آن جنان كه نرم شد، و هر سندى كه پاره كردند، و هر اجتماع حقی که پراکندند، و هر عزيز بحقي که ذلیلش كردند، و هر ذلیل بحقی که گراميش داشتند، و هر حقّی که جلویش را گرفتند، و امامی که با او مخالفت کردند.
اللَّهُمَّ العَنهُم بعَدَدِ کُلِّ آیَةٍ حَرّفُوها وَ فَریضَةٍ تَرَکوها وَ سُنَّةٍ غَیَّروها وَ رُسُومٍ مَنَعُوهَا وَ أرْحَامٍ قَطَعُوهَا (وَ أحکامٍ عَطَّلوها) وَ بَیعَةٍ نَکَسُوها وَ أیْمَانٍ نَکَثُوهَا وَ دَعوَى أبطَلوها وَ بَیّنَةٍ أنکَروها. وَ حیلَةٍ أحدَثوها وَ خیانَةٍ أورَدوها وَ أمانَةٍ خَانوها وَ عَقَبَةٍ ارتَقوها وَ دبابٍ دَحرَجوها وَ أزیافٍ لَزِمُوها وَ شَهاداتٍ کَتَموها وَ وَصیَّةٍ ضَیَّعوها.بار خداوندا، لعنشان کن به تعداد هر آیه که تحریف كردند، و هر فريضه ای که ترک كردند، و هر سنتی که تغيير دادند، و رسومی که منع كردند، و أرحام (بيامبر) كه قطع كردند، (و احكامى كه تعطيل كردند)،
و بیعتی که وارونه كردند، و سوكندهايى که شکستند، و ادعاى حقى كه باطل كردند، و بينه و شاهدى که انکارش نمودند، و حیلهای که ایجاد كردند، و خیانتهایی که وارد ساختند، و امانتهایی که در آن خیانت كردند، و گردنهای که بالای آن رفته و دبه هايی که غلتاندند (اشاره به واقعه ترورعقبه منى توسط منافقين كه در كردنه منى شتر بيامبر را رم داده و دبه هايي را از بالا غلتاندند تا به حضرتش اصاب كند) و کجرویهایی که ملتزم شدند، و شهادتهایی که كتمان كردند، و وصیتی که تضييع کردند.
اللَّهُمَّ العَنهُما فِي مَکنونِ السِرِّ وَ ظاهِرِ العَلانیَةِ لَعناً کَثیراً (دَائِباً) أبَداً دائِماً سَرمَداً، لا انقِطاعَ لأمَدِهِ وَ لا نَفَادَ لعَدَدِهِ، لَعناً یَغدُو أوَلُّهُ وَ لا یَرُوحُ آخِرُهُ، لَهُم وَ لِأعْوَانِهِم وَ أنصَارِهِم وَ مُحِبِّیهِم وَ مُوالِیهِم وَ المُسَلِّمِینَ لَهُم وَ المائِلِینَ إلیهم وَ الناهِضِینَ بِأجْنِحَتِهِم [بِاحتِجاجِهِم] وَ المُقتَدِینَ بکَلامِهِم وَ المُصَدِّقِینَ بِأحکامِهِم.بار الها، این دو را در مكنون سرّ و بيرون آشکار لعنی کن فراوان، پیوسته و همیشگی و سرمدى که مدتش قطع نگردد، و شمارشش به سرنيايد، لعنى كه ابتدايش هر صبح تازه شود و آخرش تمام نشود، لعن كن هم خودشان را و هم اعوانشان را، و هم انصارشان را، و هم محبانشانرا، و هم مواليانشان، و آنها كه تسلیمشان باشند، یا متمایل به آنها باشند، و به بال آنها برپاشده و قدرت بيدا كرده اند، در حمایتشان بوده و به كلامشان اقتدا كرده اند، و احكامشان را تصديق كنند.
سپس چهار مرتبه میگویی:
«اللَّهُمَّ عَذِّبْهُمْ عَذَاباً ألِیماً یَسْتَغِیثُ مِنهُ أهْلُ النارِ»خداوندا آنها را عذابی كن عذابى كه دردناك بوده و اهل دوزخ از آن استغاثه كرده و فریادرس مى طلبند.
سپس يك مرتبه میگویی:
آمِینَ رَبَّ العَالَمِینَاى پروردگارجهانيان دعايم را مستجاب فرما
نكات مهمنكته اول: متن و ترجمه تصحيح و تكميل شده است، با ترجمه هاى رايج يكسان پنداشته نشود
نكته دوم: در دعا و قنوت نماز و بيرون آن و نيز ختم مذكور فقط الفاظ عربى خوانده مى شود نه ترجمه آن
نكته سوم:در خواندن اين متن مانند ساير متون كلام وحي قرآن كريم و كلام خازانان وحى و اذكار و ادعيه كه به عربى است؛ دقت شود، جون با اندك تغييرى معنا تغيير مى كند
مثلا
اكر "صَنَمَي قُرَيْش" كه معنايش "دو بُت قريش" است، را دقيقا همينطور نخوانيد و مثلا بخوانيد "صَنَمِي قريش" معنايش ديكر عناى صحيح نبوده و مى "بت من قريش"!!! كه به معنى بت برستي كوينده مى شود وهكذا ساير الفاظ كه لازمه اش دقت و صحت تلاوت است،
و نظير اين نكات در زبان فارسي و ساير زبانها هم هست
مثلا در فارسي "سر" را
اكر به فتح سين (سَر) بخوانيد معنايش "بالاى تن و كله" است
و اكر به كسر سين (سِر) بخوانيد به معنى "راز" است
و اكر به ضم سين (سُر) بخوانيد به معنى "لغزنده" است
مطايبه:
بسيار ديده مى شود كه همان ذكر جهار ضرب را برخى "ثم عمر" را غلط خوانده آنوقت غلطشان موجب سؤال برايشان مى شد و مي برسيدند آقا اين "سُمبه عمر" يعنى جه؟ مكر سمب (سُم) داشته؟
ث را سين غلط خوانده بخاطر تعلم شنوايي و بي دقتي يك ب هم اخرش اضافه كرده به لحاظ برداشت و تلفظ غيرصحيح عاميانه سُم (سُمب) آنوقت براى غلط و توهم و جعلش مسئله تراشيده و مى برسيده، كه كفته شد، ان سين نيست و ث است آخرش ب ندارد و به معنى "سبس" نه سُم الاغ؟
نكته چهارم:اين لعن صنمي قريش فهرست موجز جنايتها و خيانتها و بدعتها و ظلم ها و انحرافشان است، كه هر فقره در منابع حديث شريف شرح وقايع و مستنداتش آمده است
از جمله مقتل حمله به درب خانه وحي و در آن مصاـب و روضه هايي است كه در اين 1430 سال كذشته فقط خواص مى دانند،
در فقراتش هست كه كودك خانه وحي را كه كشتند، و اشاره به شهادت طفل ششماهه شيرخواره در آغوش حضرت زهرا عليها السلام است
همجنين ذكر جنين سقط شده هست
همچنين اشاره به شكافتن شكم با خنجر شده است كه توضيح روشني بر نحوه سقط و كشته شدن جنين است.
نكته پنجم: همانطور كه در دعاى طلب خيرات و رحمات كف دستها به طرف آسمان حركت داده مي شود
در لعن و نفرين پشت دستها به طرف آسمان و كف دستا به طرف زمين حركت داده مي شود
در روش نفرين مردم ايران هم هست كه وقتي به دشمن مي كويند "خـــاك توسرت" به همين نحو (بشت دست به اسمان و كف دست بطرف زمين) دستشان را گرفته و حركت مي دهند
ولذا اين لفظ فارسي با اين حركت نفرين مهمي است و نبايد مثل عوام وقت و بي وقت براى هر جيزي بكار برد خصوصا براى فرزندان در وقتي لغزشي دارند يا مؤمن ووو
3- لعنهاى مذكور در قرآن كريم:تلاوت آيات شريفه قرآنى كه خداوند ذكر دشمنان و منحرفان و ظالمان و بالاخص منافقان را فرموده است، از آيه غير المغضوب عليهم سوره حمد ..... تا آيات ذكر ظالمين و مشركين و كافرين و منافقين و دشمنان خدا و دشمنان انبياء و دشمنان رسولان و دشمنان اولياء الهي بالخص سوره منافقين و سوره احزاب كه به سوره بزرك منافين معروف بوده است مى تواند از اعمال قربي ايام برائت باشد
4- واژگان قرانى و حديثي كه اشاره به دشمنان داردمثل الجبت و الطاغوت و اللات و العُزّى و مناة وووو
و لعن اينها و براى نحوه لعن اينها الفاظى هم وارد شده است با فضيلت بسيار
مثل
اللهم العن الجبت والطاغوت، از حضرت امام سجاد عليه السلام وارد شده است، كه
هر صبح يكبار كفته شود،
و خداوند به همين برائت موجز،
براى او در نامه عملش اين فضيلتهاى عظيم را مقرر مى فرمايد:
كتب الله له سبعين ألف حسنة، ومحا عنه سبعين ألف سيئة، ورفع له سبعين ألف درجة. (خداوند برايش هفتاد هزار حسنة نوشته، و هفتاد هزار بدي را محو فرموده، و هفتاد هزار درجه او را بالا برد)
ادامه بيان فضيلت لعن جبت و طاغوتآن فضيلت براى عموم مؤمنان بود
اما براى خواص مثل ابوحمزة ثمالي ان فضيلت را هزار برابر (يعني يكمليون ...) بشارت مي دهند، و هر كسي بر حسب معرفتش مضاعف مي شود
عن أبي حمزة الثمالي عن الإمام زين العابدين عليه السلام قال :
" مَن لعن الجبت والطاغوت لعنةً واحدة ، كتب الله له سبعين ألف ألف حسنة ومحى عنه سبعين ألف ألف سيئة ، ورفع له سبعين ألف ألف درجة ، ومَن أمسى يلعنهما لعنةً واحدة كُتب له مثل ذلك"
قال : فمضى مولانا علي ابن الحسين فدخلتُ على مولانا أبي جعفر محمد الباقر فقلتُ له يا مولاي : حديثٌ سمعته من أبيك ، فقال : هات يا ثمالي ، فأعدت عليه الحديث فقال : نعم يا ثمالي أتحبُ أن أزيدك ؟
فقلتُ : بلى يا مولاي .
فقال : مَن لعنهما لعنةً واحدة في كل غداة لم يُكتب له ذنبٌ في ذلك اليوم حتى يمسي ، ومَن أمسى ولعنهما لم يُكتب له ذنبٌ في ليله حتى يصب
قال : فمضى أبو جعفر ، فدخلتُ على مولانا الصادق (ع) فقلتُ : حديثٌ سمعته من أبيك وجدك ، فقال : هات يا أبا حمزة ، فأعدت عليه الحديث.
فقال : حقاً يا أبا حمزة ، ثم قال عليه السلام : ويرفع له ألف ألف درجة ، ثم قال : إنّ الله واسعٌ كريم "
شفاء الصدور – الحاج ميرزا الطهراني : ج٢ ،ص٢٧
از سه امام معصوم علیهم السلام یعنی امام سجاد و باقر و صادق علیهم افضل السلام و صلوات نقل کرد ابوحمزه ثمالی که هرکس یکبار بگوید :
اللهم العن الجبت و الطاغوتخداوند ۷۰میلیون ثواب برایش ثبت میفرماید
و ۷۰ میلیون گناه از او پاک میفرماید
و در آن روز یا شب گناهی برای او ثبت نمیشود….
و هزارهزار (=میلیون) درجه او را رفعت می دهد
و اين بشارتهاى تكميلي را ابوحمزه از امامان بعد بدست مى آورد:
بعد از وفات امام سجاد عليه السلام مشرف مي شود خدمت امام باقر عليعه السلام و حديث بدرشان را بيان مي كند آنوقت امام باقر عليه السلام آنرا تاييد فرموده و علاوه به او بشارت مي دهند كه
و در آن روز یا شب گناهی برای او ثبت نمیشود….
بعد از وفات امام باقر عليه السلام مشرف مي شود خدمت امام صادق عليه السلام و حديث جدشان و بدرشان را بيان مي كند آنوقت امام صادق عليه السلام همه آنها را تاييد فرموده و علاوه به او بشارت مي دهند كه
و هزار هزار (=میلیون) درجه او را رفعت مى دهد
و سبس فرمود: و خداوند واسع و كريم است
و بعيد نيست كه دو بشارت اخير نيز براى عموم باشد
تكميل:در حديث شريف دارد براى گناه ننوشتن براى شخص كه هر كه صبح يكبار بكويد تا شب برايش گناهى ننويسند و هر كه در شب يكبار بگويد تا صبح برايش گناهى ننويسند
اينها بركت يكبار گفتن اين فقره لعنيه (اللهم العن الجبت والطاغوت) است
فقره (اللهم العن الجبت والطاغوت) ختمي برايش معروف است به شرح زير:مرحوم سقازاده خراساني نقل كرده است:
ابتدا ۳۶۶ قطعه سنگ کوچک را جمع کرده
و در مکانی خلوت دو گودال نزدیک به هم بکند
و برای رسیدن به حاجات شرعی
وضو یا غسل کرده
و لباس طاهر بپوشد
سپس
سنگريزه ها دریکی از آن دو گودال بریزد
و روی به قبله نشسته
و بر هر یک از آن سنگريزه ها یک مرتبه بگوید
اللهُمَّ العَنِ الجِبتَ و الطّاغُوتَ
و بدمد بر آن سنگريزه
و سپس آنرا به گودال دیگر بریزد
تا آن که تمام سنگها به گودال دیگر منتقل شود
بعد روي گودال
سنگريزه ها را با خاك بر كند و بپوشاند
. بعد از آن بلند شود و دو رکعت نماز بخواند .
در رکعت اول بعد ازحمد سوره توحید را بخواند .
و در ركعت دوم سوره قدر
بعد از اتمام نماز ده مرتبه بگوید
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و اَهلِک اَعدائَهُم اَجمَعینَ
بعد ده مرتبه بگوید
سبحان الله و الحمد الله و لا اله الا الله و الله اکبر و لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم
بعد ده مرتبه بگوید
یا غِیاثَ المُستَغیثینَ اَغِثنی
گفته شده كه این ختم از مجربات است
5- ختم برائت سابق الذكر (لعن چهار ضرب)كه قبل از برامه هاى برائت به عنوان تصحيح نقلهاى برخي اعضا در كانالهاى ديكر بيان شد:
چهار ضرب مي كويند به خاطر نحوه خواندنش و سبك خواندنش
كه ويديوي دسته جمعي بين الحرمين كربلا
براى نشان دادن آهنك جهار ضرب معرفي شد
الفاظ صحيح و دقيق لعن چهارضرب اللهمّ العَنْ عمر، ثمّ ابابکرٍ و عمر، ثمّ عثمانَ و عمر، عمرَ عمرَ عمرَ عمر
عدد اصلي آن هم 310 مرتبه است
به عدد عمر بر حساب ابجد
لوازمى هم در برخي نقلها برايش هم نقل شده:
كه بر هر سنگريزه يكبار مي خوانند و فوت مي كنند
و آنرا در كودال آتش انداخته
و نهايت ختم آن كودال را از خاك بر مي كنند
البته اعداد كبير و ملحقاتي هم همراهش متاخرا متداول شده كه در اصل دستور العمل اوليه نبوده است
6- خواندن خطبه لعنيه منسوب به خواجه نصيرالدين طوسى كه در لعن و برائت از 14 مردود حق مى باشد،
همانكه خطيب هندي روي منبر مي خواند و جمعيت شيعيان هندي معني لفظ لفظ آنرا مي شناختند و با كلمات محلي حظ خود را ابراز مي كردند
اين چنين بايد باشد مستمعان مجالس ذكر و توسل و معارف الهي
كه در اين ايام خصوصا استفاده شود
و آنانكه حظي از تلاوت فصيح و صحيح دارند مي تواند فايل صوتي تلاوتشان را ضبط كرده و در اين كانال قرار دهند،
متن نشانه كذاري شده آن چنين است:
لعنیّه جناب خواجه نصیر طوسی - عَلَیهِ الرَّحمة ُو الغـُفرانُ
مُشتمِل بر چهارده فصل
و هر فصلی مخصوص است به یکی از مُعانِدین و ظالمین آل پاک حضرت محمد مصطفی (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ) :
اَعوذ ُباللهِ مِنَ النـّار ِ؛ و مِن غضَبِ الجبّار ِ؛ وَمِن شرِّ الکـُفـّار ِ؛العِزَّةُ لِلّٰهِ الواحدِ القـَهّار ِ؛
(1) اللّهمَّ العَن اَوّلَ ظالم ٍ ظلـَمَ حقَّ محمّدٍ و آل ِ محمّدٍ (صلى الله عليه وآله) و غصَبَ حَقـَّهُم؛وهُوَ الزِّندیقُ الأکبَرُ، الاَحمقُ الاَبتـَرُ، الکافِرُ المَردودُ، ثانِی اثنـَین ِ لِنـُمرُودَ، الفاسِقُ الفاجـِرُ، المُشرِکُ المَطرودُ، عَدُوّ ُاللهِ وعَدُوّ ُالرّسول ِ(صلى الله عليه وآله)، الـَّذی اَنکـَرَ حَقَّ البَتولِِ(عليه السلام)، غاصِبُ اَرض ِ فـَدَکٍ، المَدفونُ بـِقـَعر ِ الدَّرَکِ، رَأسُ اَهل ِ الضَّلالةِ و الشَّقاوَةِ، خَسِرَ الدُّنیا وَ الآخِرَةَ، المُلـَقـَّبُ بکَلبِ وٰادِی التـَّهامَةِ، المُؤَبَّدُ فی عَذابِ یَومِ القِیامَةِ، قاطِعُ حَقّ ِ الخِلافـَةِ، اَبوبَکر ٍ ابنُ اَبی قـُحافة َ، لعنة ُ اللهِ عَلـَیهِ.
(2) اللهمَّ العَن ِ الشَّقِیَّ الاَعظمَ و المُلحِدَ المُشرِکَ المُنجَذَمَ، رَئیسَ اَهل ِ الظـّـُلـَمِ، عَدُوَّ اللهِ و عَدُوَّ الوَلِیِّ، المَلعونَ بالنـَّصِّ الجَلِیِّ، غاصِبَ حَقِّ اَبی تُرابٍ(عليهما السلام)، باعِثَ ایجادِ النـّار ِ وَ العذابِ، مُخرِّبَ المَسجـِدِ و المِحرابِ، فِرعَونَ اُمَّةِ شافِعِ یَومِ الحسابِ (صلى الله عليه وآله)، المَحرومَ مِنَ الحَسَناتِ و الثـَّوابِ، مَردودَ الاَعمالِ و الآدابِ، الظـّالِمَ عِندَ اُوْلِی الاَلبابِ، الکافِرَ بجمیعِ الکِتابِ، المُعَذَّبَ بجَمیعِ العِقابِ، المُخاطـَبَ بکَلبِ سَقـَرَ، الکـَذّابَ بالفـَجـَر ِ، المُرتـَدَّ المُرتابَ، المُخَلـَّدَ فی غَضَبِ المَلِکِ الوَهّابِ، عُمَرَ بنَ الخَطّابِ، عَلَیهِ اللَّعنة ُ وَ العذابُ .
(3) اللهمَّ العَن ِ الاَشـَلَّ الاَعرَجَ، الاَحمَقَ الاَعوَجَ، الخلیفة َ بـِغـَیر ِ الحَقِّ، الفاسِقَ الفاجـِرَ، المنافِقَ الکافِرَ، اَکبَرَ وُلـْدِ الشَّیطان ِ، سارِقَ کلامِ اللهِ المَلِکِ المَنـّان ِ، دَجّالَ آخِر ِ الزَّمان ِ، شارِبَ الزَّقـّـُومِ، لابـِسَ القـَطِران ِ، اِمامَ اَهلِ النـِّیران ِ، ثالِثَ قارونَ و هامانَ، مُبطِلَ الآیاتِ و اَحکامَ القرآن ِ، المُلـَقـَّبَ بکَلبِ الاَوثان ِ، الواصِلَ اِلیٰ عِقابِ الرَّحمٰن ِ، الشَّیطانَ بنَ الشَّیطان ِ، عُثمانَ بنَ عَفـّانَ ،عَلـَیهِ اللَّعنة ُ وَ النـِّیرانُ.
(4) اللّهمَّ العَن ِ الشَّریرَة َ الملعونة َ الطـّاغِیَة َ الباغِیَة َ المُحارِبَة َ حَرْبَ الجَمَل ِ، المُخـَلـَّدَة َ فی عَذابِ المَلِکِ الاَعظم ِ الاَجَلِّ، المُعَذَّبَة َ فی قعـر ِ الدَّرکِ الاَسفـَل ِ مِنَ النـّار ِ، بـِنتَ شَرِّ الاَشرار ِ وَ خلیفةِ الکـُفـّار ِ وَ الفـُجّار ِ، الذَّلیلـَة َ فی یَومِ الآتِیَةِ، بـِنتَ اَبی بکر ٍ اللَّعین ِ، عایـِشة َ ، لعنة ُ اللهِ عَلـَیها.
(5) اللهمَّ العَن مُحارِبَ خلیفةِ الرَّحمٰن ِ وَ مَجوسِیَّ اُمَّةِ رَسول ِ السّـُبحان ِ، شَدّادَ اَهل ِ بَیتِ النـَّبیِّ الاَمین ِ، عَدُوَّ اللهِ و عَدُوَّ اَمیرالمُؤمِنینَ (عليه السلام)، المُکـَنـّیٰ بخال ِ الکافِرینَ، اَمیرَ الفاسقینَ والفاجرینَ و سَبَبَ تضییع ِ مذهبِ سَیِّدِ المُرسَلینَ، المَلعونَ بالدَّلائل ِ وَالبَراهین ِ، رَئیسَ الاَشقِیاءِ مِنَ الاَوَّلینَ وَ الآخِرینَ، لَعنة ُاللهِ عَلَیهِ مِنَ الآن ِ اِلیٰ یَوم ِ الدّین ِ، مُؤَسِّسَ الظـّلمِ وَ البـِدعَةِ و الطـّغیان ِ، مُعاوِیَة َ بنَ اَبی سُفیانَ ، عَلَیهِ غَضَبُ الرَّحمٰن ِ.
(6) اللهمَّ العَن ِ الزِّندیقَ بنَ الضَّحّاکِ، الکافِرَ المُنافِقَ السَّفـّاکَ، الظـّالِمَ العاصِیَ الطـّاغِیَ الباغِیَ المُعادِیَ المُفسِدَ المُلحِدَ المُجرِمَ ، وَلدَ الزِّنا ، قاتِلَ سَیِّدِ الشّهداءِ(عليهم السلام)، اَشقـَی الاَشقیاءِ ، الَّذی عَجَزَ عن لَعنِهِ جمیعُ الاَشیاءِ، المُسْوَدَّ وَجهُهُ فِی الآخِرَةِ وَ الاُولَیٰ ، المُقـَیَّدَ بسَخَطِ خالِق ِ الارض ِ وَ السَّماءِ، النـَّجـِسَ الکَلبَ الظالِمَ، المَحبوسَ فی قعر ِ الهاوِیَةِ ، یَزیدَ بنَ مُعاوِیَة َ ، لعنة ُاللهِ عَلَیهِ.
ٍ(7) اللهمّ العَن ِ الکافِرَ الفاسِقَ، الفاجرَ المُنافِقَ، المُشرِکَ الملعونَ، الزِّندِیقَ المطعونَ، الظّالِمَ الجَبّارَ المَکـّارَ، الشَّریرَ المَردودَ المطرودَ، کاتبَ عثمانَ الغـَدّار ِ، عَدُوَّ اللهِ وَ عَدُوَّ اَمیر ِ المُؤمنینَ الکرّار ِ(عليه السلام)، الشَّقِیَّ المشهورَ بَینَ الاُمَم ِ، الخائِنَ الخاسِرَ فِی الوُجودِ و العَدَم ِ، خِنزیرَ اَلوادِ العرَبِ و العجَم ِ، الدّائِمَ فی عذابِ جَهَنـَّمَ ، مَروانَ بنَ الحَکـَم ِ، لعنة ُ اللهِ عَلَیهِ.
(8) اللهمّ العَن مُصَنـِّفَ اَحادیثِ اَهل ِ الخِلافِ، مُختـَرِعَ البدعةِ فِی الحَجِّ وَ الطـَّوافِ، الکافِرَ الطّامِعَ اللَّعینَ النـَّسناسَ، الجَعّالَ لِلمَنکوروَ الخـَنـّاسَ، الَّذی کان یُوَسوِسُ فی صُدور النـّاس ِ، عَدُوَّ اللهِ وَ عَدُوَّ اَمیر ِ البَرَرَةِ (عليه السلام)، شَیخَ الکذَبَةِ وَ الفـَجَرَةِ، اَبا هُرَیرَة َ، لعنة ُاللهِ عَلَیهِ .
(9) اللهمَّ العَن اَمیرَ الکوفةِ وَ البصرة من اهل الالحاد، ثانِیَ اثـْنـَین ِ لِنـُمرُودَ وَ شَدّادٍ، باعِثَ اَهل ِ الفـَسادِ، المَلعُونَ فِی المَبدَءِ و المَعادِ، الکافِرَ بـِالآباءِ وَ الاَجدادِ، المُبَرَّءَ مِن کـُلِّ صَلاح ٍ وَ سَدادٍ، المُضطـَرَّ فی یَومِ یُنادِی المُنادِ، المَشهُورَ فی جَمیع ِ البـِلادِ بـِالشَّرِّ وَ العِنادِ، الدَّیّـُوثَ القـَوّادَ، لَعَنـَهُ اللهُ وَ حَشَرَهُ مَعَ الشّیاطین ِ فِی المَعادِ، عُبَیدَ اللهِ بنَ زیادٍ، لعنة ُ اللهِ عَلَیهِ.
(10) اللهمّ العَن مَن اَقـَرَّ بظـُلمِهِ آحادُ المُمکِناتِ، وَ اعترَفَ بـِبَغیـِهِ اَفرادُ المَوجُوداتِ، المذمومَ فِی الاَرَضینَ والسَّماواتِ، الخائِفَ فِی العَرَصاتِ، المَحرومَ مِنَ الثـَّوابِ وَ الدَّرَجاتِ، مَغضوبَ رَبِّ العالـَمینَ، قاتِلَ اَمیر ِالمؤمنینَ(عليه السلام)، عَدُوَّ اللهِ وَ عَدُوَّ الرَّسُول ِ وَ اَهل ِ البَیتِ الجَلیل ِ، الشّـُؤمَ المَلعونَ فِی التـَّوراةِ و الاِنجیل ِ، المَیشومَ بـِتَأویل ِ الکِتابِ وَ التـَّنزیل ِ، الیَهُودیَّ الفاجـِرَ البَخیلَ ، وَلـَدَ الزِّنـَا الـَّذی خَلـَّدَهُ اللهُ فی عذابِ غِلاظٍ و شِدادٍ، الّذی کانَ فی غَیِّهِ المُتمادِی، عَبدَ الرَّحمٰن ِ بنَ مُلجَمٍ المُرادِیَّ، لعنة ُاللهِ عَلَیهِ.
(11) اللهمّ العَن مَن دَخـَلَ فی سَقیفةِ بنی ساعِدَة َ، وَالمُقِـرَّ بخِلافةِ اَبی بکر ِ بن ِ اَبی قـُحافـَة َ، الَّذی اَنکـَرَ بَیعة َ یَوم ِ الغدیر ِ، الکافِرَ الملعونَ الشَّریرَ، عَدُوَّ اللهِ وَ عَدُوَّ رَسُول ِ المَلِکِ المَعبُودِ، الـَّذی فـُضِلَ عَلـَیهِ کَلبُ النَّصارٰی وَ الیَهودِ، المَردودَ الغاوِیَ الضّالَّ الهالِکَ، اَنَس بنَ مالِکٍ، لعنة ُ اللهِ عَلـَیهِ.
(12) اللهمَّ العَن شدیدَ العَداوَةِ مِنَ المُهاجـِر ِ وَ الاَنصار ِ، الذَّلیلَ الخبیثَ الـَّذی اَعانَ الکـُفارَ و الفـُجّارَ، رَئیسَ المُنافِقینَ و الاَشرار ِ، الَّذی لـَم یُؤمِن بـِاللهِ وَ رَسُولِهِ المُختار ِ، دَلیلَ المُنافِقینَ اِلـَی النـّار ِ، عَینَ المَعایبِ و الفضایح ِ، جامِعَ المَثالِب ِ و القبایح ِ، مُقتدیٰ اَهل ِ البُهتان ِ وَ السَرَفِ، عَبدَ الرَّحمٰن ِ بنَ عَوفٍ، لعنة ُاللهِ عَلَیه.
(13) اللهمَّ العَن ِ الکافِرَین ِ الفاسِقـَین ِ المَلعونـَین ِ المَشهورَین ِ الباغیَین ِ فِی البَرِّ وَ البَحرَین ِ،رَئیسَ اَهل ِ الظـّـُلمِ فی المَشرِقـَین ِ وَ المَغرِبَین ِ،مُخـَرِّبَی ِ الحَرَمَین ِ الشَّریفـَین ِ، باعِثـَی حَربِ الجَمَل ِ وَ الصِّفـِّینَ مَعَ امامِ الکـَونـَین ، الکافِرَین ِ الزِّندیقـَین ِ قاطِعَی سُبُل ِ الخـَیر ِ، اَعني طَلحَة َ و زُبَیرَ، لَعنة ُاللهِ عَلَیهِما.
(14) اللهمَّ العَن ِ الظـّالِمَین ِ الطـّاغِیَین ِ الباغِیَین ِ الکافِرَین ِ الخَبیثـَین ِ النـَّحِسَین ِ النَّجـِسَین ِ السّاحِرَین ِ الکاذِبَین ِ المَجنونـَین ِ المَحرومَین ِ مِن النَّجاة في یَومِ الوَعدِ وَ الوَعیدِ، عَذَّبَهُمَا اللهُ فِی العَذابِ الاَلیمِ الشَّدیدِ، اَعني سَعداً (سعدَ بنَ أبی وَقـّاص ٍ) و سعیداً (سعیدَ بنَ العاص ٍ، اَخا عَمرِو بن العاص ٍ)، لَعنة ُ اللهِ عَلـَیهـِما.
اللّهمَّ العَنهُم جَمیعاً وَ لا سِیَّما بنی اُمَیَّة َ قاطِبَة ً و طُغَاةُ بَنِی العَبّاس ِ وَ مَن تابَعَهُم اِلیٰ یَومِ الدّین ِ، آمِینَ رَبَّ العالـَمینَ. اللّهمَّ العَنهُم جَمیعاً اِلیٰ یَومِ القیامةِ. اللّهمَّ العَن اَربَعة ً و اَربَعاً: اَبابَکر ٍ وَ عُمَرَ و عُثمانَ و مُعاوِیَة َ وَ عائِشة َ وَ حَفصَة َ وَ هِنداً وَ اُمَّ الحَکـَمِ (اُختَ مُعاویة)، اللّهُمَّ عَذِّبهُم عَذاباً یَستـَغیثُ مِنهُ اَهلُ النـّار ِ، آمِینَ رَبَّ العالـَمینَ.7- فقره لعن (ابا الشرور)متن:
اللّهُمَّ الْعَنْ أبَالشُّرُورِ وَ أتباعَهُ، فی کُلِّ لَمحَة بقدر مافی عِلمِکَ مِنَ الأزَلِ إلَی الأبَدَ»عدد:
همان 310 بار به حساب ابجد اسم عمر
اين ختم مكررا در حوايج مختلف نتيجه داده است
مرحوم آیتالله سید محمود مجتهدی سیستانی از بدرشان مرحوم آسيد محمدباقرسيستاني از جدّشان مرحوم آیتالله سید علی سیستانی، كه توسلات و تشرفاتى هم داشته اند نقل كرده است:
که وقتی پدربزرگمان این لعن را برمیداشت، گاهی برایش مکاشفه پیش میآمد و ملعون دومی را میدید که در قلادههای آتشین میآید و ضجّه میزند که «سید دست بردار که مرا بیچاره کردی»!
والحمدلله رب العالمين
سؤال يكى از كاربران:ختم لعن صنمی قریش برای شروعش ترتیبی که بیان فرمودید باید باشد یا اینکه از روزهای دیگر هم می توان شروع کرد؟
جواب:تا بياد شنبه بشه از بقيه ختمها استفاده كنيد
وقتي عملي به صورت مشخصي نقل و يا روايت مي شود، سؤال اينكه اكر انطور انجام ندهيم؛ ديكر جه معني دارد؟!؟؟
مكر از خداوند سؤال مي كنيد (كه اختيار داشته باشد) و بگويد: باشد هر طور مي خواستي انجام بده؟!!؟
اين همه وقت گذاشته مى شود؛ توقع هست از افراد كه رويكردهاى با علامت چيز فهمي ديده شود
يا شافي اشف مرضى المسلمين
سوال: آیا درمورد آن ختمی که دو چاله بکنیم و ریگها را از یک چاله در بیاوریم و پس از قرائت ذکر شریف لعن آن را در چاله دیگر قرار دهیم و ... باتوجه به اینکه اکثرا در آپارتمان زندگی میکنیم آیا میتوان بجای دوچاله در زمین داخل دو گلدان خاک بریزیم؟
جواب:شما از دستورالعمل اصلى اين ذكر، يكبار صبح، يا يكبار صبح يكبار شب استفاده كنيد
و انجام نوع خواندن به سنكريزه را به وقتي موكول كنيد كه خلوتى در طبيعت داشته باشيد