يازدهم ماه ذي قعده

[najm152]

هو الله العلي الأعلى
بسم الله الرّحمان الرّحيم

[najm152]

روزنامه گاه شناسى : تقويم نجومي جامع

11 ذيقعده 1428
http://www.4shared.com/file/29808410/b1 ... _1428.html

11 ذي قعده 1429
http://www.4shared.com/file/70349596/6b ... e1429.html

11 ذيقعده 1430
http://www.4shared.com/file/144562555/c ... e1430.html

[najm152]

يازدهم ماه ذى قعده

روز : ولادت حضرت امام رضا (صلوات الله عليه) سال 148 يا 153



در اين روز، سنه 148، ولادت با سعادت حضرت امام رضا (عليه السلام) واقع شده در مدينه، بنا بر مشهور.
و در تعيين اسم والده ماجده اش اختلافست و مشهور در اخبار تكتم و نجمه است و بعد از ولادت حضرت رضا (عليه السلام) طاهره اش گفتند.
و روايت شده از آن مخدره كه گفت: چون حامله شدم بفرزند بزرگوار خود، بهيچ وجه ثقل حمل در خود احساس نمى كردم و چون بخواب مى رفتم صداى تسبيح و تهليل و تمجيد حق تعالى از شكم خود مى شنيدم، و خائف و ترسان مى شدم. چون بيدار مى گشتم صدا نمى شنيدم.
چون آن فرزند سعادتمند از من متولد شد، دستهاى خود را بر زمين گذاشت و سر مطهر خود را بسوى آسمان بلند كرد و لبهاى مباركش حركت مى كرد و سخنى مى گفت كه نفهميدم و در آن ساعت امام موسى (عليه السلام) نزد من آمد و فرمود: گوارا باد ترا، اى نجمه، كرامت پروردگار تو! پس آن فرزند سعادتمند را در جامه سفيدى پيچيدم و بآن حضرت دادم. در گوش راستش اذان گفت و در گوش چپش اقامه گفت و آب فرات طلبيد و كامش را بآن برداشت، پس بدست من داد و فرمود: بگير اين را كه بقيه الله است در زمين و حجت خدا است بعد از من .
روايت شده كه حضرت امام موسى (عليه السلام) به پسران خود مى فرمود كه: اى اولاد من ! برادر شما: على بن موسى عالم آل محمد است از او سوال كنيد معالم دين خود را و حفظ كنيد فرمايشات او را. همانا شنيدم از پدرم كه مكرر بمن مى فرمود كه: عالم آل محمد (صلى الله عليه وآله) در صلب تو است و اي كاش من او را درك مى كردم . همانا او همنام امير المؤمنين على (عليه السلام) است .
و شيخ صدوق از ابراهيم بن العباس روايت كرده كه گفت: هرگز نديدم كه حضرت رضا (عليه السلام) كسى را بكلام خويش جفا كند و نديدم كه هرگز كلام كسى را قطع كند، يعنى در ميان سخن او سخنى گويد، و رد نكرد حاجت احدى را؛ كه مقدور او بود بر آورد، و هيچگاه در حضور كسى پا دراز نفرمود و در مجلس، در محضر مردم تكيه نمى فرمود و هيچ وقتى نديدم او را كه بيكى از غلامان خود، بد گويد و فحش دهد و هيچگاه نديدم كه آب دهان خود را دور افكند و هيچگاه نديدم كه در خنده خود قهقهه كند بلكه خنده او تبسم بود و چون خلوت مى فرمود و خوان طعام نزد او مى نهادند، مماليك خود را تمام سرسفره مى طلبيد حتى دربان و مير اخور را و با آنها طعام ميل ميفرمود. و عادت آن جناب آن بود كه شبها كم مى خوابيد و بيشتر شب را بيدار بود و روزه بسيار مى گرفت و روزه سه روز از هر ماه كه پنج شنبه اول ماه و پنج شنبه آخر ماه و چهارشنبه ميان ماه باشد از او فوت نشد و مى فرمود: روزه اين روز، مقابل روزه دهر است .و آن حضرت كثير المعروف بود و در پنهانى صدقه بسيار مى داد و بيشتر صدقات او در شبهاى تار بود. پس اگر كسى ادعا كند كه مثل آن حضرت در فضل ديده است پس تصديق نكنيد او را.
روز : شهادت حضرت امام جواد (صلوات الله عليه) سال 212 هجرت

[najm152]

آئين هنگام

اعمال شايسته اين هنگام:
1- سعي در معرفت بيشتر حضرتش.
2- مطالعه و تلاوت كلام خازنان وحي، درباره حضرتش.
3- برگزاري جشنواره و مجلس معرفت و مذاكره كلام شريف درباره ولادت وفضائل و مناقب و آيات الهي حضرتش.
4- زيارت حضرت و والدينشان و عرض تبريك، از نزديك (در مشهد رضوي و كاظمي) و از دور در امام بارگاه و بالاي بلندي و منزل خود.
5- انجام عبادات از نماز و تلاوت و اذكار؛ و همچنين احسان و انعام به مؤمنين و اهداء ثواب به حضرتش.