نوزدهم ماه شوّال

نوزدهم ماه شوّال

پستتوسط najm152 » دوشنبه مارس 15, 2010 11:09 am

.
najm152
 
پست ها : 2010
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:26 am

مرسولات منتشره

پستتوسط najm152 » دوشنبه آپريل 12, 2010 12:01 pm

روزنامه گاه شناسى : تقويم نجومي جامع

19 شوال 1429
http://www.4shared.com/file/67455712/c4 ... -1429.html

19 شوال 1430
http://www.4shared.com/file/138274241/1 ... l1430.html
najm152
 
پست ها : 2010
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:26 am

فضيلت اين روز

پستتوسط najm152 » دوشنبه آپريل 12, 2010 12:06 pm

نوزدهم ماه شوال

بنابرنقلي وفات ابوطالب سال 10 بعثت

شب : بنابرنقلي حركت دادن هارون (لعنه الله) حضرت امام كاظم (صلوات الله عليه) را از مدينه سال 179 هجرت

وفات مؤسس دولت صفاريان (كه از مواليان بوده اند)
در اين روز سنه 265، يعقوب بن ليث صفار بعلت قولنج وفات كرد. برادرش عمرو بجاى وى نشست. قاضى نور الله از تاريخ گزيده نقل كرده كه صفاريان همگى شيعه و هفت نفر بوده اند. اول ايشان يعقوب و مدت ملكشان پنجاه و شش سال بوده.
و يعقوب در اصل رويگر (سفيدگر) بود و كم كم در تهيه جند و جيش بر آمد و خوارج را بكشت تا آنكه

تصوير
كارش بالا گرفت و بلاد خراسان و سجستان و بسيارى از بلاد را تسخير كرده و او مردى سياس بوده و مسعودى در مروج الذهب ببرخى از آن اشاره كرده و يعقوب ليث صفار كه او را ملك الدنيا و صاحب قران ميگفتند و حوزه فرمانروائي او خراسان و سيستان و تخارستان و كرمان و فارس و كابل و قسمتي از در سند و خوزستان ايران بوده است و نسب خود را به «گرشاسب» و از او به «جمشيد» ميرسانيد مردي ميهن پرست با اخلاق و معتقد به مليّت خود و از مخالفين سرسخت خليفه بغداد بود و نقشه ا و تشكيل يك حكومت مستقل وسيع بود. او بسيار گفتي كه دولت عباسيان بر غدر و مكر بنا كرده اند.
از سخنان و سيرت يعقوب ليث:
* من اين پادشاهي وگنج را از سر عياري و شيرمردي بدست آورده ام نه از ميراث پدر يافته ام .
* در ميانه جنگ با خليفه عباسي بيمار شد خليفه درينوقت باريک موقع را غنيمت شمرده قاصد شخصي خويش را براي جلوگيري از جنگ نزد او فرستاده. يعقوب با وجود مريضي قاصد را بحضور خود پذيرفته قاصد هنگام حضور ديد که از دربار و حاجب درکي نيست ; سردار لشکر خراسان شخص بي تکلف و ساده در روي گليم نشسته و با سپر جنگي خويش تکيه زده. در پهلويش شمشير و دورتر از آن سفره اي با نان خشک و قدري پياز و کوزه سفالين پر از آب قرار دارد. قاصد پيام خليفه را بوي بيان داشت. يعقوب رو به او نموده گفت: به خليفه بگو، اگر از اين مرض زنده ماندم همانا ميان من و تو جز اين شمشير کسي ديگر فيصله نخواهد کرد. من در کودکي و جواني با نان و پياز زندگي کرده ام. از دستمزد حلال خويش به سختي گذاره کرده ام; اگر در جنگ با تو باز شکست بخورم و باز به نان و پياز خود رو آورده به آن خواهم ساخت و به بازماندگان خويش درس خواهم داد که آنان بعد از من هم چنين کنند. فرستاده خليفه از صلابت و غيرت و احساسات مردمي يعقوب متعجب شده و هيجان آلوده برگشت پيامش را بخليفه رسانيد . اما دريغا که يعقوب ليث سر از بستر بيماري برنداشت و بعد از 16 روز مريضي در سال 260 هـ.ق به جاويدانگاه پيوست و بدين سان خليفه عباسي از خطر بزرگي که از وجود اين راد مرد شجاع احساس ميکرد نجات يافت .
* يعقوب ليث صفاري يکي از رجال نامدار تاريخ کشور ما است وي شخص ساده، بي تکلف و باوقار و مدبر و بيدار وطن دوست بود. در انتخاب مردان راي ثواب داشت سپاه را خوب و نيک مي آراست، خزانه اش از مال پر بود اما اسراف نميکرد. فقيرانه مي زيست غالبا در بالاي پاره نمدي مي نشست سپرش را در عقب خود نهاده به آن تکيه مي نمود حاجب و دربان قصر نداشت اگر ميخواست بخوابد پارچه اي را بالاي سر مي انداحت و از سپرش بحيث تکيه استفاده ميکرد، غذايش عادي و ساده و غذاي مردم فقير بود. اکثرا به نان و پياز بسنده ميکرد.
دولتي كه به وسيله يعقوب ليث و كمك برادرانش علي بن ليث و عمر بن ليث در سيستان پا گرفت، اولين حكومت مستقل يا مستقل گونه اسلامي ايران بود. اين حكومت قدرت طاهريان را،‌ به رغم ميل خليفه، از خراسان منقرض كرد و با خلع طاعت خليفه و خروج بر او، قسمتي از ايران را تحت تصرف خود درآورد. البته، بغداد به دوام آن حكومت راضي نبود و وجود آن را هم به سختي تحمل مي كرد. اما،‌ در قلمرو بالنسبه وسيعي كه ايشان به دست آوردند، ‌مورد قبول و حمايت اكثريت رعايا واقع گشتند .
* بنيانگذار اين دولت،‌ يعقوب بن ليث، مانند پدر و شايد اجدادش به طبقات محترفه (‌پيشه ور)‌ منسوب بود. عنوان صفار (رويگر = مسگر) كه در حق وي و سلسله فرمانروايان خاندان او معمول شد. در واقع انتساب او و برادرانش را به اين حرفه نشان مي دهد. معهذا، اينكه بعدها، ‌موجب نسب نامه اي كه تبار ليث رويگر را به پادشاهان قديم ايران مي رساند (كه در مورد خاندان او در افواه افتاد) محبوبيت او و خاندانش را در آن ايام نزد اكثريت اهل سيستان نشان مي دهد .
رويگرزاده سيستاني همراه برادرانش، عمرو و علي در جواني عيار پيشه شد. در اغتشاشات سيستان كه منجر به برخورد عياران شهر با خوارج ولايت گشت، ‌با غلبه بر رقيبان سيستان را تحت سلطه خويش در آورد (253 هـ.ق)‌. چون خليفه حاضر نشد حكومت او را بر خراسان تاييد كند، يعقوب كه خود را فرمانرواي واقعي خراسان و تمام قلمرو طاهريان مي دانست، ‌با خليفه از در تهديد در آمد. بعد از تسخير مجدد فارس كه تا آن زمان چند بار آنجا را به تصرف در آورده بود، از طريق خوزستان عازم فتح بغداد شد. اما، در دير العاقول (نزديك بغداد) از سپاه خليفه شكست خورد (262 ه.ق)‌ و به اهواز عقب نشيني كرد. معهذا، قبل از آنكه براي جبران اين شكست و حمله مجدد به بغداد آمادگي بيابد،‌ در جندي شاپور بيمار شد و در همان جا نيز درگذشت شوال 265 هـ.ق.
najm152
 
پست ها : 2010
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:26 am

آئين هنگام

پستتوسط najm152 » دوشنبه آپريل 12, 2010 12:07 pm

آئين هنگام
najm152
 
پست ها : 2010
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:26 am


بازگشت به ماه شوّال


Aelaa.Net