غرفه پاسخگویی به سؤالات درباره آموزش بهتر

تالار طرح سؤالات علمي و مشاركت همكاريها درباره آموزش اعلی

مديران انجمن: najm137, najm127, najm137, najm127, najm127, najm137

غرفه پاسخگویی به سؤالات درباره آموزش بهتر

پستتوسط najm137 » سه شنبه مه 17, 2011 3:06 pm

سؤال:
چگونه مي‌شود بچه را مسئوليت‌پذير بار آورد؟

جواب:
اول باید خودمان مسئولیت‌پذیر باشیم، بعد از کودک انتظار داشته باشیم که مسئولیت‌پذیر باشد.
به طور مثال اگر کاری یا وظیفه‌ای به عهده داریم آن را به خوبی و با تلاش و برنامه‌ریزی تا حدی که ممکن است به انجام برسانیم که این مسئولیت‌ها انواع گوناگون از قبیل مسئولیت کاری و خدمت رسانی و... دارد.
راه دیگری که می‌توان این حس مسئولیت‌پذیری را در کودک تقویت نمود، دادن اعتماد به نفس به کودک می‌باشد، یکی از روش‌های اعتماد بخشیدن به کودک این می‌باشد که زیاد در کارهای او دخالت نکنیم، این به معنی ول بودن نمی‌باشد از دور تا حدودی کنترل شود و تا آنجایی که به وسایل گران‌قیمت و... ضرری نرسانده، مانع کار او نشویم.
قریبا همه پدرها و مادر‌ها‌، امیدوارند که فرزندانشان افرادی خوب برای جامعه باشند و البته سعادتمند‌.
بر اساس تحقیقات، بسیاری از والدین را عقیده بر این است که: «احساس خوب شخص را به سمت کار خوب هدایت می‌کند‌» با این حال در هدایت انسان‌ها به سمت حس مسئولیت‌پذیری، عزت نفس نمی‌تواند منجر به وظیفه‌شناسی نسبت به دیگران شود.
مسئوليت ارثي نيست و بايد از طريق تجربه آموخته شود. آموزش مسئوليت‌پذيري به كودكان، نيازمند جوّي خاص در خانه و مدرسه است. چنين جوي در مورد تصميم‌گيري‌ها و پيامدهاي آنها، اطلاعاتي به كودكان مي‌دهد و منابعي را برايشان فراهم مي‌كند تا بتوانند تصميمات صحيحي بگيرند و در بزرگسالي، بتوانند مسئوليت هر آنچه را كه در زندگي‌اش رخ مي‌دهد، بر عهده گيرد.
كودک از نخستين روز زندگي تا بزرگسالي بايد قابليت مسئوليت خويش را افزايش دهد، او از طريق كنش‌هاي متقابل با والدين، معلمان و همسالانش به اهميت مسؤول بودن پي مي‌برد. اين كنش‌هاي متقابل، شامل انتظاراتي است كه از كودک مي‌توان داشت و اين كه او بايد ياد بگيرد روز به روز به نحوي مناسب‌تر و مؤثرتر به آنها پاسخ دهد.
اگر نگرش‌ها و رفتار مثبت خيلي زود به کودکان آموخته نشود، مشکلات رفتاري مي‌تواند خيلي سريع رشد کرده و تا زماني که بزرگ‌تر شوند، اين مشکلات نيز به مرور بزرگ و بزرگ‌تر شود.
آمارهاي رو به رشد خلافکاري‌هاي نوجواني، همه و همه نشان دهنده توجه ضعيف والدين به آموزش مسئوليت و مسئوليت‌پذيري در دوران کودکي است.
اما هنگامي که آموزش مسئوليت‌پذيري از همان ابتداي کودکي آغاز گردد، عادات خوب جايگزين عادات بد مي‌گردد. بنابراين بچه‌ها نياز دارند که مسئوليت‌پذيري را در سنين پايين ياد بگيرند. اين تغييرات کم کم باعث مي‌گردد کودکان ما احساس پيشرفت و عزت نفس کنند. آنها تمايل خواهند داشت که باز خورد مثبت دريافت کنند که اين باعث ايجاد مسئوليت‌پذيري در کودکان مي‌شود.

والحمدلله رب العالمين
najm137
 
پست ها : 1201
تاريخ عضويت: سه شنبه آپريل 19, 2011 12:37 pm

غرفه پاسخگویی به سؤالات درباره آموزش بهتر

پستتوسط najm137 » سه شنبه مه 17, 2011 3:17 pm

سؤال:
چه راه‌كارها و روش‌هاي مناسبي هست براي تحقق و آموزش امر مسؤوليت‌پذيري در كودكان؟

جواب:
1- اجازه دهيد کودکانتان تاوان و پیامد بی‌مسئولیتی‌شان را بپردازند. براي مثال اگر کودک شما دفتر تکاليف خود را گم کرد و يا اسباب بازي‌اش را شکست، بلافاصله او را سرزنش و به او پرخاشگری نکنید و نوع جديد و بهتر آن را در اختيار او قرار ندهيد، بلکه هزينه معادل آن کالا را به طور يکباره يا تدريجي از پول توجيبي کودکتان کسر کنيد.
2- در مورد ارزش و اهميت مسئوليت‌پذيري براي کودکتان صحبت کنيد و سعي کنيد از طريق رفتارتان، الگوي خوبي براي او باشيد.
3- روش پس‌انداز کردن را به فرزندتان بياموزيد. عيد نوروز، ايام تولد و... فرصت‌هاي مناسبي براي آموزش اين مهارت در کودکان است، چرا که احتمالاً بچه‌ها هداياي نقدي بدست مي‌آورند. در اين زمان به کودکتان آموزش دهيد که نيمي از پول خود را در دفترچه حساب پس‌انداز، قلک و... ذخيره کند و نيم ديگر را به دلخواه خود خرج کند.
4- به كودكان بیاموزید که نسبت به دیگر دوستان خود احترام قائل شوند و آنها را مورد تمسخر قرار ندهند و شأن و اعتبار آنها را به بازی نگیرند.
5- به كودكان بیاموزید که در کارهای منزل مشارکت داشته، مسئولیت‌پذیر بوده و برای همسایه‌ها نیز مفید باشند.
6- هنگامی که فرزندانتان از خود فضائل و هنر‌های خاصی به نمایش در می‌آورند و یا کارهای خوبی انجام می‌دهند آنها را تحسین کنید و بگویید کارشان فوق‌العاده بود، اما در عین حال از تشویق مداوم آنها بپرهیزید.
هنگامی که کودکان به‌طور مداوم مورد تشویق قرار می‌گیرند احساس می‌کنند که همواره کارهایشان خوب است. اگر کودکان همواره تشویق شوند و همواره به آنها گفته شود شما فوق‌العاده هستید یک حس غرور کاذب در آنها به وجود می‌آید و می‌خواهند برای هر چیزی از شما امتیاز بگیرند.
7- هرگز پیشرفت‌های فرزندانتان را خیلی بزرگ نکنید‌، پیشرفت‌های خیلی بزرگ می‌تواند باعث کم شدن ادراک آنها یا کاهش احساس مسئولیتشان نسبت به دیگران شود.
همچنین بسیار احتمال دارد از تجربه دیگران استفاده نکنند و تصور کنند به نصیحت دیگران نیازی ندارند. اگر به این روند که پیشرفت‌های آنها خیلی بزرگ است، ادامه دهید آنها را به سمت تخریب از درون سوق می‌دهید.
8- يکي از روش‌هاي مؤثر آموزش مسئوليت‌پذيري کودکان، واگذار کردن کارهاي روزمره به آنهاست. اين کارها بايد مناسب سن کودکان باشد. هر چه بچه‌ها بزرگ‌تر مي‌شوند، اين مسئوليت‌ها مي‌تواند پيچيده‌تر و سخت‌تر گردد. سپردن اين کارها و فعاليت‌ها بايد متنوع باشد تا مهارت‌هاي مختلف به آنها آموزش داده شود.
از طريق انجام کارهاي روزمره خودکار آمدي و مسئوليت‌پذيري بچه‌ها افزايش مي‌يابد و علاوه بر اين، اين اقدامات باعث دور نگهداشتن بچه‌ها از بازي‌هاي کامپيوتري، استفاده افراطی از تلویزیون و به تبع آن افزايش فعاليت‌هاي بدني بچه‌ها مي‌شود.
9- به کودکان خود کمک کنید که متوجه اعمال خوب و بدشان شوند. مهربانی و نامهربانی را دریابند‌، عدالت و بی‌عدالتی را بفهمند. در مورد سؤالات فرزندانتان سعی نکنید که بلادرنگ پاسخ دهید بلکه با تأمل و تفکر به مسائل اخلاقی و مسائلی که برای فرزندانتان غیر قابل حل است به آنها کمک کنید.

يک روش مناسب ديگر براي افزایش مسئوليت‌پذیری در کودکان سپردن مسئوليت و نگهداري حيوانات اهلي و يا گياهان است.
ولي اولويت به مسؤوليتهاى ضروري خانواده است، نه اينكه كارهاى ضروري زمين بماند و كودك بيرون از ضروريات واقعي زندگي، وقت و انرژي و هزينه خود و خانواده را براي صرف چيز زائدي به كار برد، بعد از ضروريات مسؤوليت‌هاى زندگي روزمره، اگر خانواده گل يا باغچه سبزيجات يا ميوه‌اى دارد، يا حيوان مفيدي مانند مرغ يا ماهي پرورشي خوراكي را نگهداري مي‌كند، آن‌ را در مسؤوليتش سهيم كند.
براي اين منظور يک حيوان اهلي يا يک گياه را براي کودکتان خريداري کنيد و در اختيار او قرار دهيد و براي او توضيح دهيد که «زندگي اين موجود زنده، بستگي به مراقبت‌ها و توجهات تو به او دارد. تو بايد به غذا و آب او توجه داشته باشي و يا مراقب او باشي تا در معرض آسيب‌هايي مثل حمله حيوانات وحشي (مثل گربه) قرار نگيرند و يا اينکه گياه خود را در معرض نور و آب مناسب قرار دهي و با توجهات ويژه‌اي که به آن داري مانع از خشک شدن آن گياه شوي» و كلاً خانواده‌ها هم سرگرمي‌هاي اين چنينيشان را بر اساس مفيد و نافع تنظيم كنند، پرورش گل‌هاي معطر و دارويي و كاشت سبزيجات و ميوه و نگهداري مرغ تخم‌گذار يا گوشتي يا ماهي كبور پرورشي كه مانند مرغ همه چيز دور ريز آشپزخانه را مي‌خورد و در يك ظرف يك متري قابل نگهداري است و هميشه ماهي تازه براى مصرف آماده است.
البته خانواده‌ها بايد بدانند كه چيزهايي كه در فرهنگ‌هاى لائيك متداول شده و در اثر تهاجم فرهنگي منتقل شده است، نگهداري حيوانات غير حلال گوشت مثل خرگوش يا حيوان نا پاك مثل سگ و موش يا درنده مثل كوسه‌هاي آكواريومي و... به هيج وچه در خانه‌شان نگهداري نكنند.
به وسيله قبول اين نوع مسئوليت‌هاست که کودکان مسئوليت‌پذيري را آموخته و خواهند توانست شکل‌هاي سخت‌تر مسئوليت را در آينده به عهده بگيرند.

اينها روش‌هاي متنوعي براي آموزش مسئوليت‌پذيري به کودکان بود. از طريق همين روش‌هاي ساده مي‌توانيد فرزندانتان را براي مسئوليت‌پذيري بيشتر در آينده پرورش داده و تربيت کنيد. بعد از آموزش مسئوليت‌پذيري مي‌توانيد کم کم حس اعتماد، اعتماد به نفس و خود اتکايي را به کودکتان بياموزيد. همه‌ي اين مؤلفه‌ها به شما کمک خواهد کرد که يک بزرگسال موفق را به جامعه تحويل دهيد.

والحمدلله رب العالمين
najm137
 
پست ها : 1201
تاريخ عضويت: سه شنبه آپريل 19, 2011 12:37 pm

Re: غرفه پاسخگویی به سؤالات درباره آموزش بهتر

پستتوسط najm137 » سه شنبه مه 17, 2011 6:19 pm

سؤال:
اين موارد كه در حال بررسي هست مخصوص به آموزش دانش به كودكان است در خصوص معنويات بايد با آنها چگونه برخورد نمائيم و چه طور به آنها آموزش دهيم؟

جواب:
اگر کسی ملزم به تعهدات دینی شد دیگر نیاز نمی‌باشد که به فرزندش تذکر دهد که این کار را انجام بدهد یا انجام ندهد که این همان محیط باز خانه می‌باشد، که مد نظر حیات اعلی می‌باشد.
در تربيت و معنويات كودكان حتى در خواب و عدم حضور والدين از هاله ذهني قلبي رفتاري والدينشان فيلمبرداري كرده و تقليد مي‌كنند!
در دوره كودك دستگاه ضبط و حفظ كودك بسيار قوي است، حتى اگر قدرت تحليل مطالب ثبت شده در مغزش را نداشته باشد، براى همين در شرع گفته‌اند، مبادا وقت آميزش، طفل شيرخوار در همان اتاق باشد.
اگر پدر و مادر آنچه توقع دارند كه كودكشان انجام دهد را در خودشان و ما بينشان و ما بين ديگران رعايت كنند و بعد از مدتي كه در رفتار خودشان ملتزم بودند، يكي دو بار مطلب را به روش ساده با توضيح شيرين براى كودك بگويند.
يكي دو بار در مواردش نه به نحو سرزنش بلكه با گفتن: با هم اين كار را بكنيم يا هر كسي بايد اين كار را بكند، يادآوري كنند و بر رعايت‌هايش تشويق لفظي و حتى بيشتر بشود، اين موجب التزام فرزند مي‌شود.
به عنوان مثال اگر هر كسي از اتاق بيرون كه مي‌آيد بايد چراغ را خاموش كند، را مي‌خواهند كودك ملتزم شود، خودشان ملتزم باشند، گاهي التزام همراه با توضيح كارشان، وقتي بيرون مي‌آيم و چراغ را خاموش مي‌كنم،
و بعد توضيح: ببين آدم وقتي بيرون مي‌آيد، بهتره چراغ را خاموش كند، هم براي صرفه جويي و و و
چندبار می‌تواند تکرار کند، در مواقع مختلف با توضیح.
نه اينكه بي التزام يا بي توضيح و بي تعليم و حتی با خشونت بگويد: چرا در را نبستي يا نمي‌بندي؟؟
و يكباره بخواهد همه موارد را يك‌جا تزريق كند، اين فرد با این روش موفق نيست.

والحمدلله رب العالمين
najm137
 
پست ها : 1201
تاريخ عضويت: سه شنبه آپريل 19, 2011 12:37 pm

غرفه پاسخگویی به سؤالات درباره آموزش بهتر

پستتوسط najm127 » يکشنبه جولاي 24, 2011 10:04 pm

سؤال:
سلام علیکم
پسر بنده چهار سال و یازده ماه دارد، بیشترین مشکلی که در راه تربیت و مسائل دیگر سدّ راه قرار دارد، تربیت دوگانگی ایشان است.
به عنوان مثال: از نظر خوراکی، بنده خیلی کار کردم و برایم مهم بود غذاهای غیر طیبات، فرزندم هم قبول می‌کنند، ولی متاسفانه پدرش بر خلاف ما عمل می‌کند. وقتی هم به او گفته می‌شود، این چیز ضرر دارد، می‌گوید: چیزی است که همه می‌خورند، برای همه خوب است، فقط برای شما بد است.
بنده به او می‌گویم نگاه کن ببین چقدر آمار سرطان‌ها و مریضی‌ها بالا رفته، همه به خاطر این غذاها است.
ممکنه آن لحظه قبول کند ولی باز ادامه می‌دهد، پسر بنده هم به خاطر بچگیش بعضی مواقع حرف‌های پدرش را تایید می‌کند. بنده باید دوباره با کلی صحبت کردن او را راضی کنم.
اگر لطف بفرمایید بنده را راهنمایی بفرمایید، ممنون می‌شوم.

جواب:
كساني كه در مصدر و بستر تربيت قرار مي‌گيرند بايستي ابتدا به تربيت خود بپردازند.
يك انسان تربيت شده قادر خواهد بود كه به عنوان مربي نقش خود را خوب ايفا كند.
در بيماري‌هاي ويروسي و واگيردار، معمولاً ما شخصي را كه مبتلا به بيماري مي‌باشد، از استفاده‌ي مشترك از وسايل منع مي‌كنيم زيرا انتقال ميكروب باعث بيمار شدن افرادي است كه در آن محيط زندگي مي‌كنند.
در خانواده‌اي كه پدري عصباني، پرخاشگر، بدزبان يا مادري مضطرب، وسواسي و افسرده وجود دارد، مسلماً در روحيه فرزندان اثر منفي مي‌گذارد.

حضرت مولا اميرالمؤمنين علي عليه السلام مي‌‌فرمايند: «هر كس در مصدر تربيت قرار مي‌گيرد قبل از پرداختن به تربيت ديگران ابتدا بايد به تربيت خود بپردازد.»

خداوند متعال در سوره تحريم فرموده است:
«يا أيها الّذين ءامنوا قوا أنفسكم و أهليكم ناراً»
«اي كساني كه ايمان آورده‌ايد خودتان و خانواده‌تان را از آتش دوزخ حفظ كنيد.»

حضرت رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم مي‌فرمايند: «بهترين شما كسي است كه نسبت به خانواده‌اش نيك‌رفتارتر باشد و من نسبت به خانواده‌ام نيك رفتار‌تر هستم.»

در كلام خازنان وحي علبهم السلام آمده است كه شخصي خدمت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم آمد و از اينكه همسرش نماز نمي‌خواند به آن حضرت صلي الله عليه و آله و سلم شكايت كرد.
حضرت رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم به او فرمودند: «ابتدا از نعمت‌هاي بهشتي براي همسرت بگو و از رابطه با خدا با او صحبت كن؛ ابتدا به او بشارت بده.»
شخص گفت: يا رسول الله من ابتدا او را تشويق كردم ولي نتيجه‌اي نگرفتم.
پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: «او را از عذاب الهي بترسان و بگو اگر كسي يك نماز او عمداً ترك گردد اهل جهنم است.»
گفت: يا رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم درمورد عذاب الهي او را هشدار داده‌ام ولي فايده‌اي نداشته است.
حضرت صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: «زن تو چه علتي دارد كه نماز نمي‌خواند؟»
شخص گفت يا رسول‌الله زنم به من مي‌گويد، تو نماز بخوان تا من هم نماز بخوانم.

حضرت امام جعفر صادق عليه السلام فرمودند: «ديگران را با غير زبانتان به طرف خدا بخوانيد.»
روش الگويي يكي از مؤثرترين روش‌هاي تربيت است. بنابراين پدران و مادراني كه به تربيت صحيح فرزندان خويش و سعادت دنيوي و اخروي آنها علاقه دارند، بايد ابتدا رفتارشان را اصلاح كنند و خودشان را به صورت بهترين الگو درآورند تا فرزندانشان از آنها تقليد نمايند و درس زندگي بياموزند.
چنانچه رفتار والدين بد باشد نبايد از كودكانشان انتظار داشته باشند كه خوب پرورش يابند، زيرا كودكان غالباً از رفتار بد آنها تقليد مي‌كنند و بد تربيت خواهند شد.

والدين در صورتي مي‌توانند فرزندان خويش را با تربيت اسلامي و مقيّد به ضوابط شرعي پرورش دهند كه خودشان نيز در محيط خانواده و در حضور فرزندان به انجام وظايف ديني و رعايت اخلاق نيك اسلامي ملزم باشند، و از ارتكاب گناه خودداري كنند.

يكي از مسائل مهم در اين اصل بين قول و عمل مربي نبايد تعارض وجود داشته باشد. اگر مربي، خود، به آنچه مي‌گويد، عمل كند، متربي، راه خود را به خوبي مي‌شناسد و از رفتار مربي سرمشق مي‌گيرد و گفتارش را مؤيد رفتار مربّي محسوب مي‌دارد.
امّا چنانچه در بين گفتار و رفتار او تفاوت و دوگانگي مشاهده كند، سرگردان خواهد شد، نمي‌داند از گفتار مربي پيروي كند يا از رفتار او. يا به طور كلي سلب اعتماد مي‌كند. يا اينكه رفتارش را ترجيح مي‌دهد و پيروي مي‌نمايد، امّا به هر حال گفتارش از اعتبار ساقط مي‌شود.

راه كار ديگر اينكه همسر و در مرحله بعد فرزند را از بعضي خوراكي‌هاي غير طيب پرهيز دهيم، مي‌تواند اين باشد كه آنها را با توجيه علمي و عملي آشنا نمائيد.
مثلاً پفك كه براي كودكان ضرر دارد، اگر پدر اين را قبول ندارد، مي‌توان او را با يك آزمايش ساده توجيح نمود.
به اين طريق كه مقداري پفك را در مقداري آب حل نمائيد، پس از اينكه كاملاً حل شد حالت چسبندگي پيدا مي‌كند، حالا مقداري از اين ماده را به كاشي حمام بچسبانيد، بعد از 8 ساعت به سراغ اين محلولي كه به كاشي چسبانديد برويد، آن قدر محكم شده كه با كاردك هم به سختي تميز مي‌شود.
حال ببيند اين پفك كه با بزاق معده مخلوط مي‌شود و به ديواره‌ي معده مي چسبد، چه بلايي بر سر معده مي‌آورد.

آموزش برتر
نحوه عرضه طيبات هم بايد جذاب و دلبذير باشد
اكر جيبس بيرون زير سؤال مي برد
جيبس سالم خانكي هم با كيفيت عرضه شود
اكر در ارائه غذاهايي با ملاك طيبات بخاطر وارد نبودن يا هر جيز ديكر با كيفيت مطلوب نتواند خوشمزه و جذاب عرضه كند تبليغ طيباتش براى كودك بنجساله اش خيلي مؤثر نيست

والحمدلله رب العالمين
najm127
 
پست ها : 112
تاريخ عضويت: پنج شنبه آپريل 15, 2010 2:27 pm

قبلي

بازگشت به ارتباطات علمی


cron
Aelaa.Net