فرهنگ اعلي

[najm137]

بانو قدس ایران (خدیجه ثقفی همسر امام خمینی رحمه الله علیه)

خدیجه ثقفی نوری معروف به قدس ایران (۱۲۹۲– ۱۳۸۸) همسر سید روح‌الله خمینی و دختر محمد ثقفی نوری بود. وی در سال ۱۳۰۸ خورشیدی با روح‌الله خمینی ازدواج کرد. خدیجه ثقفی پس از اینکه ۴ بار به خمینی جوان، برای ازدواج پاسخ رد داد بر اثر خوابی که ادعا می‌کند در آن پیامبر و امامان شیعه را دیده بود، با ازدواج با او در سن ۱۶ سالگی موافقت کرد. آن دو در ماه رمضان ۱۳۴۸ هجری قمری برابر با ماه بهمن یا اوایل اسفند ۱۳۰۸ هجری خورشیدی ازدواج کردند. مهریه وی هزار تومان بود. خود وی در این باره می‌گوید: «من هرگز مهرم را مطالبه نکردم، اما امام آخرهای عمرشان وصیت کردند که یک دانگ از خانه قم به عنوان مهر من باشد».



پدر ثقفی دو همسر داشت. او یک پسر و ۵ دختر از همسر اول و ۳ پسر و چهار دختر از همسر دوم داشت که همسر روح الله خمینی از همسر اولش بود. یکی از برادران خدیجه ثقفی رضا ثقفی پدر مراد ثقفی است. پدر وی میرزا محمد ثقفی نوری از شاگردان عبدالکریم حائری یزدی، در زمان ادامه تحصیل در قم با روح‌الله مصطفی خمینی که در آن زمان ۲۷ سال داشت آشنا شده بود و همین آشنایی واسطه ازدواج روح‌الله خمینی با خدیجه ثقفی شد. ثمره این ازدواج تولد مصطفی، فرزند اول آن‌ها (متولد ۲۱ آذر ۱۳۰۹) و احمد (متولد ۲۶ اسفند ۱۳۲۴) و سه دختر به نام‌های فریده، زهرا و صدیقه هستند.



درگذشت
خدیجه ثقفی در حدود ساعت ۹:۱۵ صبح ۱ فروردین ۱۳۸۸ در سن ۹۵ سالگی در بیمارستان خاتم‌الانبیا تهران درگذشت. در تاریخ ۲ فروردین و پس از اقامهٔ نماز میت توسط سید علی خامنه‌ای، در آرامگاه سید روح‌الله خمینی در بهشت زهرا و در کنار همسر و پسرش دفن شد.



مستندى در خاطرات و احوالات همسر امام خميني رحمت الله عليهما که نام ايشان = از صدسال قبل = قدس ايران = بود؛ وقتی كه نام قدس در ايران متداول نبود؛ خدا رحمت كند بانو ثقفی را با اينكه تقريبا هيچ سنخيتی با افكار و معرفت و روحيات شخصی و علمى و معنوى و مسير مجاهدتهاى امام خمينی نداشت؛ اما چون به تقدير الهى به عنوان همراه امام در اين مسير قرار داده شده بود؛ عليرغم همه شرايط سخت زندگى امام و ابتلالاءات زندگی او، و سختتر از همه دوری فضاى فكری و هدفى و حالی خود از امام خمينی، اما هيچ وقت از اين تفاوتها و سختيها شكايت نكرد؛ و پيوسته سازگار بود = و خانم امام به حق آيتی در سازگاری بود؛ و امام خمينی هم كه در مسير زندگی؛ فاصله بانو را از افق فكرى و روحى و اهداف عالیه خود مى ديد؛ اما هيچ وقت نگاه به بانويش افت نكرد؛ و از جايگاه معزز بانويش در نظر و گفتار و رفتارش نكاست؛ و نه تنها طعنه اى و تعبيری و عتابی يا خطابی ايراد آميز به زنش نداشت؛ بلكه پيوسته احترام بانويش را داشت آن هم بسيار، و محبت به بانويش می ورزيد، و همواره تجليل از او مى كرد؛ و چون او را از ابتدا خواسته بود تا آخر هم او را مى خواست و مهمتر از همه خواست خدا را مى خواست بيشتر از خودش، و سليقه خودش، و مقتضاى افكارش، و روحيات و مسيرش، و در اين ميان مرحوم امام آيتی در تسليم بود، تسليم نه از روی ناچاری و اضطرار و غر و لند و شكايت = تسليم از روی عشق ورزی و خوشخويی و خوشگويی = رحمت الله عليهما ‎



دقت شود:
تفاوت سنخيتی و روحياتی كه موضوع عبرت قرار گرفت بنا به روايت خود فيلم است، و نخواستيم وارد مناقشه اين موضوع بشويم که آيا چنين فاصله و تفاوتى بوده يا نه؟ و بنا را بر تماميت و صحت روايت فيلم و گواهی خود بانو ثقفى گذاشتيم و از همانچه گفته شده حتى اگر چنين بوده پند و عبرت گرفتيم‎

==============

لینک خبر:

https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1541292‎

لینک فیلم بانو قدس ایران:

https://telewebion.com/episode/0x281ed3c

https://telewebion.com/episode/0x282465a

https://www.aparat.com/v/uCUax/%D8%A8%D ... 8%A7%D9%86