حیات اعلی

مقبره مرحوم صاحب بن عباد ( بابا اسماعیل)
صاحِب بْنِ عَبّاد (۳۲۶-۳۸۵ق)، کاتب و وزیر دولت آل بویه (مؤید الدوله و فخر الدوله)، از دانشمندان شیعه و از ادیبان دو زبان عربی و فارسی. نام وی اسماعیل است؛ اما به «صاحب» مشهور بوده و به «کافی الکفات» نیز ملقب بوده است. مشهورترین کتاب ادبی‌اش «المحیط فی اللغة» است. صاحب به‌ویژه در ری و اصفهان، محافل علمی و ادبی بر پا می‌کرد و دانشمندان به دورش جمع می‌شدند. وی پس از هجده سال و یک ماه وزارت، در ری وفات یافت و در اصفهان به خاک سپرده شد.
دعوت مردم به تشیع از بالاترین خدمات صاحب به اسلام است« 1100 سال قبل، وقتی صاحب وارد اصفهان شد، مردم اصفهان شناخت کافی از معارف شیعی و ولایت امیرالمومنین علیه السلام نداشتند ولی صاحب در کمال شهامت و قدرت در همین مسجد جامع اصفهان دو سال منبر رفت و درباره فضائل حضرت علی و ائمه معصومین صحبت کرد. مردم را عاشق و شیفته مولا نمود ولی هیچ اسمی از او نمی برد تا هنگامی که مردم تشنه علی ابن ابیطالب شدند، صاحب به معرفی ایشان پرداخت که این شخصیت، وجود مقدس حضرت علی(ع)، داماد و جانشین حضرت محمد(ص) است و به این ترتیب مردم با شناخت حقایق با ولایت امیرالمومنین علیه السلام آشنا شدند .»








مرقد ایت الله شیخ عباسعلی ادیب
مدفون در مجاور مقبره صاحب بن عباد