مصرف صحيح

تولید آجر با استفاده از ته سیگار ها

پستتوسط pejuhesh232 » پنج شنبه جولاي 14, 2016 6:33 pm

تولید آجر با استفاده از ته سیگار ها


Image

بسیاری از افراد به بهانه از بین بردن استرس، سیگار می‌کشند و ته سیگارهای خود را به اطراف پرت می‌کنند که همین عمل کوچک منجر به تولید 1.2 میلیارد تن زباله می‌شود.مصرف سیگار در جوامع امروز بسیار رایج شده است.

محققان تصیم گرفتند از ته سیگارها آجری تولید کنند که تا 58 درصد کمتر انرژی برای ساختش مصرف می‌شود.این ضایعات ارگانیک نیستند و زمانی که با محصولات گیاهی مخلوط شوند، فلزات سنگینی تولید می‌کنند که آب و خاک را آلوده می‌کند.

دکتر عباس مهاجرانی، مهندس دانشگاه RMIT ملبورن، این آجرهای بازیافتی را تولید کرده است.افزایش مصرف سیگارهای الکترونیکی هم این مشکل را برطرف نکرده و محققان پیش‌بینی می‌کنند که تا سال 2025 مصرف این سیگارها تا 50 درصد افزایش خواهد یافت.

این آجرها با الهام از سیمان‌هایی که ته سیگار روی آنها ریخته شده است، طراحی و تولید شده‌اند.این محقق اظهار کرد: سال‌ها این ایده را داشتم که روشی پایدار و عملی برای حل مشکل آلودگی ته سیگار پیدا کنم.

وی عنوان کرد: اگر از ته سیگار برای تولید 2.5 درصد تولید جهانی آجر استفاده شود، مشکل زباله‌های ته سیگار نیز حل می‌شود.آجر تولیدی با استفاده از ضایعات سیگار بسیار ارزان‌تر از آجرهای معمولی است و انرژی کمتری را هم مصرف می‌کند.

انرژی مصرفی برای تولید این آجرها 58 درصد کمتر است که در نتیجه عایق‌تر بوده و هزینه گرمایش و سرمایش را هم کاهش داده و به واسطه وزن اندک به راحتی جابجا می‌شود.این آجرها مشکل آلودگی هوا را نیز اندکی رفع خواهند کرد.
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

خانواده‌های ایرانی چطور پول خرج می‌کنند؟

پستتوسط pejuhesh232 » يکشنبه دسامبر 04, 2016 3:00 pm

خانواده‌های ایرانی چطور پول خرج می‌کنند؟


زندگی میان دفترچه های قسط و هزینه لب به لب برای رساندن دخل به خرج، روایت همه خانواده‌های متوسط شهری است.

خانواده‌هایی که در سال 94 به طور متوسط سالانه 35 میلیون و 259 هزار تومان درآمد داشته‌اند و 35 میلیون و 265 هزار تومان هم خرج کرده‌اند.

به گزارش هفته نامه صدا، محله‌های فرعی در منطقه پیروزی شرق تهران، بافتی شبیه به دهه شصت و هفتاد را حفظ کرد‌ه‌اند.

اگرچه در خیابان اصلی، هر روز ساختمانی بلند و برندی جدید سر بر می‌آورد، اما خیابان‌ها و کوچه‌های فرعی، هنوز پرازدحام و باریک‌اند.

یکی از این فرعی‌ها، با نام ده متری در میان مردم محلی جاافتاده است. ساختمان‌ها، باریک‌اند و معماری سنتی آن2ها با پوشش مردمی که در آن جا عبور و مرور می‌کنند، هم‌خوانی دارد.

بیشتر مردان عابر، موی سپید دارند و بیشتر زن ها نیز به هوای پادردشان آرام قدم برمی دارند و چادرهای مشکی گوشه ای از صورت شان را پوشانده است.

تقریبا 5 کوچه در دو طرف خیابان باریکی قرار گرفته اند که تا چند سال پیش، هنوز دوطرفه بود و ماشین ها به سختی در آن از کنار هم عبور می کردند. یکی از مغازه های ابتدای خیابان، با نام فروشگاه «سید خرازی» بین مردم محل معروف بود. تا یک سال پیش ویترین فروشگاه او را ظروف چینی، کریستال و ساعت دیواری پر کرده بود و در داخل مغازه اش، گونی های برنج شمالی، روی هم قرار گرفته بودند.

حالا اما لباس های زنانه و دخترانه اسپرت جای تمام آن ها را گرفته و اهل محل، به جای برنج، از دختر سید لباس می خرند.

همسر پیرمردی که خرازی اش به نوستالژی اهل محل تبدیل شده و خطوط چهره اش از روزهای دهه هفتم زندگی روایت می کند، می گوید: «ماهی دو میلیون تومان خرج داروهای آلزایمرش می شود. از روی سود پولی که در بانک گذاشته ایم بر می داریم. ما دو نفریم، پس اندازمان کفی است و خرج زیادی نداریم. ولی بچه ها، سخت زندگی می کنند.»

رو به روی مغازه ای قدیمی که حالا با لباس های رنگی و مدرن پرشده است، سمند زرد رنگی پارک شده که راننده آن، پشت دخل مغازه نشسته است. مرد میان سال با موهای جوگندمی می گوید: «دو تا دختر را با درآمد مسافرکشی دانشگاه فرستادم و عروس کردم. خانه کوچکی خریدم، ولی برای دختر سومم و بقیه زندگی مان هزینه ها آنقدر بالا رفته بود که دیگر نمی توانستم. کرکره این مغازه را بالا کشیدیم.»

درآمد آن ها از طریق فروش پوشاک زنانه و کار در سرویس مدارس، به حدود ماهی 4 میلیون تومان می رسد دختر 19 ساله ای که تنها فرزند آن ها در خانه است، می گوید: «امسال من کنکور داشتم و نزدیک 5 میلیون خرج کلاس های من شد. آخرش هم هیچ، سراسر قبول نشدم و باید آزاد بخوانم. از پدر و مادرم خجالت می کشم، این همه هزینه کلاس برای شان خیلی سنگین بود و حالا باید ترمی بیشتر از یک میلیون تومان پول دانشگاه آزاد هم بدهند.»

خانه 70 متری آن ها، در یکی از همین محله های متوسط نشین شرق تهران قرار دارد. مادر این خانواده می گوید: «هر روز هزینه ها بیشتر می شود و همه چیز گران تر. از آن طرف هم می گویند تورم پایین آمده است. فقط بلدند دروغ بگونید. کجا جنس ها ارزان شده. خیلی وقت است نتوانسته ایم یک مسافرت برویم همه تفریح مان تنها میهمانی در خانه اقوام است.»

زندگی میان دفترچه های قسط و هزینه لب به لب برای رساندن دخل به خرج، روایت همه خانواده های متوسط شهری است. خانواده هایی که در سال 94 به طور متوسط سالانه 35 میلیون و 259 هزار تومان درآمد داشته اند و 35 میلیون و 265 هزار تومان هم خرج کرده اند.

البته حکایت این ارقام، در مناطق مختلف شهر، متفاوت است. نزدیک به کوه های دربند، خانه ای با نمای تلفیقی از رنگ های مشکی و نارنجی در محله ای که برخی از سران و خانواده های دولتی نیز سکنی دارند، قرار گرفته است. رو به روی خانه، ماشین های شاسی بلند پارک شده اند و داخل آن، محوطه استخر و سالن ورزشی قرار دارد.

دختر جوانی که در این خانه زندگی می کند، می گوید: «راستش دقیق نمی دانم ماهانه چقدر درآمد داریم. همسرم زمین های کشاورزی پدرش را در شهریار مدیریت می کند. ما هیچ وقت دغدغه مالی نداشته ایم، اما به نظرم بیشتر مردم خیلی سخت زندگی می کنند. خانمی که در خانه ما کار می کند، ماهی یک و نیم میلیون تومان حقوق می گیرد و با همین خرج خانواده اش را هم می دهد. من همیشه فکر می کنم این ها فرصت تفریح هم پیدا می کنند؟»

او به تازگی مراسم عروسی اش را در هتل هما برگزار کرده و ایام ماه عسل اش را در روسیه گذرانده است. تنها هزینه لباس ها و جواهرات عروسی اش، به صد میلیون تومان می رسد.

درست در نقطه مقابل جغرافیایی این محل، در مناطق جنوبی پایتخت و نزدیک به بازار تهران، در کوچه های باریک و درهم خانواده ای زندگی می کنند که ماهانه با حدود 900 هزار تومان، روزگار می گذرانند.

پدر خانواده از کار افتاده است و دختر 20 ساله، با منشی گری در یک دارالترجمه، خرج مادر، پدر و خواهر کوچک ترش را در می آورد. دختر خانواده که امسال به کلاس اول دبیرستان می رود، می گوید: «راه خانه تا مدرسه زیاد است. اما اگر با اتوبوس و تاکسی بروم، پولش خیلی زیاد می شود. هر روز یک ساعت و نیم رفت و برگشتم را پیاده می رود و می آیم.»

هزینه های خانوارها برای طبقات مختلف متفاوت است. اما گزارش های بررسی بودجه خانوار از بزرگ شدن طبقه متوسط حکایت می کند. طبقه متوسطی که شکاف دخل و خرجش بعد از مدت ها، تازه بسته شده و درآمدش تنها کفاف هزینه های اساسی را می دهد.

Image

پایان دوران کسری بودجه خانوار
در سال گذشته، با 3 میلیون و 866 هزار تومان افزایش درآمد، اوضاع معیشتی خانواده ها بهبود پیدا کرده است.

بانک مرکزی اخیرا خلاصه نتایج بررسی بودجه خانوار را در سال 94 منتشر کرد. مهم ترین نکته این گزارش، روایت از باقی ماندن تنها 65 هزار تومان شکاف، میان دخل و خرج خانوارها بود. به این ترتیب، آمارها بیان گر آن است که دوران کسری بودجه خانوار، بالاخره پایان یافته است.

براساس این گزارش، هزینه خانوارها در سال گذشته نسبت به سال 93، 7.3 درصد افزایش یافته است. میانگین کل هزینه ناخالص سالانه یک خانوار، حدود 35 میلیون و 265 هزار تومان بوده است. میزان متوسط درآمد نیز با افزایش 12.3 درصدی نسبت به سال گذشته، 35 میلیون و 259 هزار تومان بوده است.

کل هزینه خانواده های شهری در سال 93، 32 میلیون 875 هزار تومان بوده است، در حالی که آن ها، 31 میلیون و 393 هزار تومان درآمد داشته اند.

به این ترتیب در سال گذشته، با 3 میلیون و 866 هزار تومان افزایش درآمد، اوضاع معیشتی خانواده ها بهبود پیدا کرده است.

علی اصغر سعیدی، جامعه شناس اقتصادی، درباره صحت این آمارها می گوید: «اعتبار این آمارها بالاست. باید به سابقه بانک مرکزی در تهیه بودجه خانوارهای شهری استناد کرد و تردیدی در آن ها نیست. گزارش های بودجه خانوار همواره قابل اتکا بوده اند.»

مدیر گروه برنامه ریزی و رفاه اجتماعی دانشگاه تهران، در مورد رقم درآمدها و هزینه ها نیز چنین توضیح می دهد: «مهم ترین نکته گزارش اخیر بانک مرکزی این است که هزینه خانوار 7 درصد افزایش پیدا کرده، در حالی که درآمدها 12 درصد بالا رفته است. با توجه به مهار تورم، این آمار قابل قبول است. البته این مسئله را از جهت دیگر هم می توان بررسی کرد. هنوز بخش زیادی از منبع درآمد یخانوار، مربوط به بخش دولتی است. بنابراین با افزایش حقوق 15 درصدی، افزایش درآمدها تا حدود زیادی از طریق منبع دولت صورت گرفته است.»

Image

بررسی آرشیو گزارش های بودجه خانوارها تا پیش از سال 90، تا حدود 500 هزار تومان، از هزینه هایشان بیشتر بوده است. اما در سال 90، فاصله درآمد و هزینه کم شده است. در این سال خانوارهای شهری 16 میلیون و 719 هزار تومان درآمد داشته اند و هزینه آن ها 16 میلیون و 440 هزار تومان بوده است. در سال 92، 27 میلیون و 686 هزار تومان خانواده ها درآمد داشته اند و هزینه آن ها 27 میلیون و 512 هزار تومان بوده است.

در سال 93 اما شکاف بین هزینه و درآمد خانوار ایجاد شده است. البته در همان زمان، اقتصاددانانی مانند حسین راغفر می گفتند بخشی از این کسری بودجه به ویژگی های جامعه شناختی مردم مربوط می شود. آن ها ترجیح می دهند میزان درآمدهایشان را کم تر از حد واقعی اعلام کنند و همین مسئله، باعث می شود آمارها چندان دقیق نباشد.

به هر حال، هم پای آمارهای کاهش تورم، وضعیت بودجه خانوار نیز نشان می دهد سختی معیشت، اندکی کاهش یافته است.

از بین رفتن کسری بودجه خانوارها به دلیل رشد درآمدها بیشتر از رقم تورم و رشد هزینه ها کمتر از سطح تورم در سال گذشته بوده است. یک دیدگاه، کاهش هزینه های مصرفی را به کاهش رفاه خانوارها مرتبط می داند. دیدگاه دیگر، افزایش سطح درآمد را دلیل کاهش این شکاف عنوان می کند.

در مجموع به نظر می رسد چند عامل، «پایان کسری بودجه خانوار» را توجیه می کند. نخست تعویق تقاضای مصرفی جامعه به دلیل انتظار حاصل از عملی شدن آثار لغو تحریم ها است. موضوع دوم تحت تاثیر قرار دادن رکود در هزینه های مصرفی خانوار است و نکته سوم، مثبت شدن نرخ سود واقعی بانک ها است که انگیزه پس انداز خانوار را افزایش می دهد.

حال این سوال مهم مطرح است که در سال های آتی این تعادل در منابع و مصارف خانوارها به چه سمتی خواهدرفت؟ کارشناسان معتقدند تداوم ثبات حاکم بر متغیرهای کلان می تواند موجب حفظ قدرت خرید مصرف کنندگان و در نتیجه پایان کسری بودجه خانوار شود.

Image

خانواده های ایرانی پول شان را برای چه چیزی خرج می کنند؟
بررسی هزینه سالانه خانوار شهری به تفکیک گروه های مختلف هزینه نشان می دهد، مسکن بیشترین میزان هزینه خانواده ها را به خود اختصاص می دهد.

35 درصد از کل بودجه خانوار، صرف مسکن، آب، برق، گاز و سایر سوخت ها می شود که هزینه آن نسبت به سال گذشته، 12.4 درصد نیز افزایش یافته است. به طور متوسط خانواده های ایرانی سال گذشته 12 میلیون و 349 هزار تومان برای مسکن هزینه کرده اند.

بررسی نحوه تصرف مسکن نیز نشان می دهد 65 درصد از خانوارها در مسکن شخصی زندگی می کنند و 25 درصد نیز اجاره نشین هستند. 0.7 درصد در مسکن در برابر خدمت و 9.1 درصد نیز در مسکن رایگان سکونت داشته اند.

علی اصغر سعیدی درباره آمار تملک مسکن می گوید: «بیش از 65 درصد خانواده ها مالک مسکن شخصی هستند. در سال پیش هم همینطور بود و آمار رو به افزایش است. اما آمارهای دیگر هم این مسئله را نشان می دهد که میزان اجاره بها افزایش پیداکرده است و سهم خیلی بالایی در بودجه خانوار دارد.

علی رغم اینکه نسبت مسکن شخصی بالای 65 درصد است، اما 35 درصد هزینه ها صرف مسکن می شود که فشار خیلی زیادی را خانواده ها برای آن تحمل می کنند. باید اینطور استنباط کرد که سهم هزینه مسکن برای مستاجران از این میزان هم خیلی بیشتر است. همین مسئله باعث شده سهم مسکن در سبد خانوار به طور میانگین بالا باشد و نابرابری و فشاری روی آن ها نسبت به اقشار دیگر از نظر تملک مسکن، وجود داشته باشد.»

بعد از مسکن، خوراکی ها و آشامیدنی ها، 23.6 درصد از بودجه خانوار را صرف خود کرده اند. 8 میلیون و 327 هزار تومان از درآمد خانواده ها، سال گذشته برای خورد و خوراک خرج شده است.

در جایگاه سوم نیز حمل و نقل با 3 میلیون و 603 هزار تومان، 10 درصد از کل هزینه خانواده ها را به خود اختصاص داده است. بعد از دخانیات که 0.3 درصد از میانگین هزینه های سالانه برابر با یک میلیون و 118 هزار تومان را به خود اختصاص داده، تحصیل، و تفریح و امور فرهنگی پایین ترین سهم را در سبد هزینه خانوار داشته است.

در سال 94، خانواده های ایرانی به طور میانگین سالانه 652 هزار تومان برای تحصیل خرج کرده اند که نسبت به سال پیش از آن، 8.7 درصد نیز افزایش داشته است. اما نکته جالب، مربوط به تفریح و امور فرهنگی است. خانواده های ایرانی تنها 2 درصد از هزینه سالانه خود را به تفریح اختصاص می دهند، یعنی 694 هزار تومان از کل درآمدهایشان را.

این میزان هزینه نسبت به سال گذشته 10.2 درصد نیز کم تر شده است. در سال 93، خانوارهای ایرانی 772 هزار تومان به طور متوسط برای تفریح هزینه کرده بودند. بررسی آمارهای سال های مختلف نشان می دهد طبقه متوسط در ایران بزرگ تر شده است.

در سال 84، 28.8 درصد از خانوارهای شهری اتومبیل شخصی داشته اند و این رقم در سال 94 به 46.9 درصد از خانوارهای شهری تلفن همراه داشته اند و حالا تنها 4.7 درصد از آن ها، این وسیله را ندارند. هم چنین 65 درصد از خانوارها صاحب خانه هستند و 25.2 درصد اجاره نشینند. البته در سال 84، 67.2 درصد از مردم مالک خانه شخصی بوده اند و حالا 2.2 درصد کم تر شده است.

هم چنین بیشتر خانواده های ایرانی برابر با 47.3 درصد، در خانه های سه خوابه زندگی می کنند. 30.2 درصد در خانه های دوخوابه و 14.9 درصد در خانه هایی با چهار اتاق ساکن هستند. اقلیت 1.6 درصدی نیز در خانه هایی با شش اتاق یا بیشتر سکونت دارند. همه این آمارها نشان می دهد طبقه متوسط در ایران اندازه ای بزرگ دارد. اگرچه رکود اقتصادی معیشت خانوارها را تنگ کرده است، اما حداقل آمار و ارقام بانک مرکزی اینطور نشان می دهد که اوضاع برای اکثریت، چندان سخت و دردناک است.

تفاوت در سبک زندگی موجب شده تا هزینه های خالص یک خانوار شهری در استان تهران در خرید پوشاک و کفش و لوازم منزل، از سال 1357 تا 1394 تقریبا هفت برابر و در تفریح و امور فرهنگی «یازده برابر» شده است.

گزارش های جهانی نشان می‌دهد که تا سال 2050 طبقه متوسط مصرف کننده جهانی رشد محسوسی خواهدداشت و بیش از چهل درصد جمعیتی که امروز اقشار پایین محسوب می شوند به طبقه متوسط تبدیل خواهندشد. در این فهرست ایران نیز جزو اقتصادهای در حال ظهوری خواهدبود که رشد درآمدی بالایی در سطوح پایین طبقاتی خواهدداشت.

گزارش دیگر نشان می دهد که حجم طبقه متوسط در ایران از 1990 تا 2010 از هجده درصد کل جمعیت به حدود پنجاه درصد افزایش یافته است.

Image

ویژگی‌های اجتماعی زندگی ایرانیان
براساس این گزارش، بعد خانوار در سال گذشته به حدود 3.83 نفر رسیده است.

این مسئله نشان دهنده روندی کاهش طی سال های اخیر است. نخستین آمارهای موجود از بودجه خانوار، به سال 1371 مربوط می شود که بعد خانوار در آن سال به میزان 4.93 نفر گزارش شده بود. در سال 1371 به طور متوسط هر خانوار ایرانی حدود 4.9 نفر عضو داشت در حالی که در سال گذشته، هر خانوار کشور کمتر از 3.4 نفر عضو داشت در حالی که در سال گذشته، هر خانوار کشور کمتر از 3.4 نفر عضو داشته است.

تعداد متوسط اعضای هر خانوار شهری در کشور در سال 1381 به میزان 4.4 نفر و در سال 1391 تقریبا به میزان 3.5 نفر برآورد شده بود. جمعیت خانوارهای کشور به سمت «پیر» شدن حرکت کرده است و گروه های سنی جوان، سهم کمتری از کل خانوارها را تشکیل داده است. طبق این آمارها، در سال گذشته حدود 25 درصد از ترکیب خانوارها در کشور را جمعیت بالای 50 سال تشکیل داده است.

در سال 1371، گروه سنی پیر (بالای 50 سال) تنها حدود 12 درصد از کل جمیعت را به خود اختصاص داده بود. سهم بالای 50 ساله ها از جمعیت در سال 1381 به حدود 15 درصد و در سال 1391 به حدود 20 درصد رسیده بود.

ایران از نظر ساختار سنی جمعیت، در شرایطی قرار گرفته که جمعیت شناسان آن را با عبارت «پنجره جمیعیت» تبیین می کنند، ایران از سال 1385 در این وضعیت قرار گرفته که از عنوان «هدیه جمعیتی» نیز برای آن استفاده می شود. این شرایط تا سال 1430 طول می کشد.

در این دوران نسبت جمعیت در سنین فعالیت افزایش یافته و به حداکثر خود یعنی بالای 70 درصد می رسد. رسول صادقی، عضو هیئت علمی جمعیت شناسی دانشگاه تهران، در این باره می گوید: «البته فواید این وضعیت به طور اتوماتیک عمل نمی کند و بهره برداری از آن نیازمند بسترهای مناسب اقتصادی، اجتماعی، سیاستی و نهادی است. دو تجربه متفاوت معجزه اقتصادی آسیای جنوب شرقی و فاجعه اقتصادی آمریکای لاتین دال بر این وضعیت است که این دوره به شدت نیازمند سیاست گذاری و فراهم کردن شرایط مناسب است.

به طور کلی، فرصت ها و چالش های جمعیتی پیش روی در کشور بیشتر به این وضعیت بر می گردد که اگر روندهای جدید تغییرات ساختار سنی جمعیت و پنجره جمیعتی کشور به درستی مدیریت شود و سیاست های مناسب و موثر اتخاذ شود، می توان زمینه بهره برداری از پنجره جمعیتی فرصت را فراهم آورد و ابعاد مختلف توسعه را بهبود بخشید. اما در مقابل، اگر بد و ضعیف مدیریت شود نه تنها این فرصت از دست خواهدرفت، بکله با روی دیگر سکه یعنی تهدیدها، چالش ها و مسائل آن رو به رو خواهیم شد.»

خانواده های ایرانی کم تر به تفریح و امور فرهنگی می پردازند؟
در سال 84، تفریح و امور فرهنگی، 201 هزار تومان، برابر با 3.2 درصد از کل هزینه های خانوار را به خود اختصاص می داد.

در سال 85 نیز خانوارها 214 هزار تومان از بودجه سالانه خود را صرف تفریح می کردند که برابر با 3 درصد از کل بودجه بود. اما بعد از آن با ادامه شیب کاهشی، این میزان به کم تر از 3 درصد از سبد خانوار رسید. در سال 94، سهم تفریح در بودجه خانوار به 2 درصد رسید و هزینه ای که به آن اختصاص می دادند، نسبت به سال پیش از آن، 10 درصد کاهش یافت.

بانک مرکزی هنوزی جزییات مربوط به بودجه خانوار و وضعیت دهک های مختلف را در سال 94 منتشر نکرده است، اما بررسی گزارش سال 93 نشان می دهد هزینه تفریح و امور فرهنگی در سبد مصرفی خانوارها تا دهک دهم 750 هزار تومان بوده است و بعد از آن در دهک هشتم، به 974 هزار تومان می رسد.

دهک دهمی ها نیز که اوقات تفریح شان را در مگامال های شمال شهر می گذرانند، دو میلیون و 800 هزار تومان در سال 93 برای تفریح و امور فرهنگی و دومیلیون و 599 هزار تومان برای رستوران و هتل خرج کرده اند. هزینه پوشاک نیز در دهک هفتم یک میلیون و 524 هزار تومان و در سبد مصرفی دهک دهم، 5 میلیون و 146 هزار تومان بوده است. البته این ارقام به صورت میانگین است و نقاط شهری کل کشور را در بر می گیرد.

براساس بررسی های میدانی در مراکز خرید شمال تهران، ارقامی که برای مخارج تفریحی کل سال مرفه ترین قشر شهر نشین اعلام شده است، تنها در یک روز گردش لاکچری های شمال شهری در پالادیوم و سام سنتر، خرج می شود.

علی اصغر سعیدی، مدیر گروه برنامه ریزی و رفاه اجتماعی دانشگاه تهران در این باره توضیح می دهد: «در مورد مدیریت بودجه خانوار نکات خیلی مهمی وجود دارد. دلیل کاهش تفریح و امرو فرهنگی به 10 درصد لزوما ناشی از این نیست که تفریح کاهش پیدا کرده است. بلکه معنایش این است که تفریح های پرخرج و پرهزینه کاهش پیدا کرده اند و امکان دارد که مردم به سمت تفریحات کم خرجی مانند استفاده از ماهواره ها و دنیای مجازی رفته باشند.

به نظر من این مسئله محتمل تر است. به این نکته هم نگاه کنید که هزینه رستوران و هتل هم افزایش پیدا کرده است. باید در آمارهای بانک مرکزی به درستی روشن شود که تفریح و امور فرهنگی چه مواردی را در بر می گیرد. من استنباط می کنم این مسئله بیشتر به مدیریت خانوارها بر می گردد.»

در سال 93، خانوارهای شهری 2.1 درصد از کل هزینه خود را برابر با 655 هزار تومان صرف رستوران و هتل کرده بودند. درصد توزیع آن در سال 94 در سبد بودجه خانوار به همان اندازه 2.1 درصد باقی مانده اما هزینه اختصاص داده شده به رستوران و هتل به 740 هزار تومان رسیده و 13 درصد بیشتر شده است.

سعیدی، با فرض دیگری در تفسیر این آمارها و خوانش زندگی اجتماعی ایرانیان می گوید: «اگر کاهش هزینه های تفریح و امور فرهنگی را ناشی از مدیریت خانوار نگیریم، این طور تلقی نکنیم که به سمت تفریحات کم هزینه رفته اند و بپذیریم که تحت فشار این تفریح را کم کرده اند، باید نشانه های دیگری را جست و جو کنیم.

طبقه متوسط در قشرهای مختلف تقریبا به هم نزدیک شده اند و نسبت هزینه های غیرخوراکی بین گروه های مختلف یکسان تر شده است. بر همین اساس، آن ها مجبورند که تفریحات شان را یکسان کنند. این مسئله شاید در کنار بقیه آمارهای یک دولت در گزارش ها و جلسات مختلف کارشناسی ارائه کرده، هم پوشانی دهک های درآمدی را نشان دهد. البته این مسئله، نشان خوبی از اینکه طبقه متوسط در حال بزرگ شدن و مشخص کردن مرزهاست، نیست. نشان از این است که طبقه متوسط در حال کوچک شدن است.»

این جامعه شناس با توضیح کوچک شدن طبقه متوسط، ادامه می دهد: «کوچک شدن را بیشتر به این معنی می گیرم که مرزهای طبقات به هم نزدیک می شود. در چنین شرایطیف اگر دولت برنامه حذف یارانه ها را پیش ببرد، این طبقه کوچک تر هم خواهدشد.

جدا از موانع سیاسی برای حذف یارانه ها، طبقه اجتماعی و سبک زندگی ان ها نیز یک مانع است. به خاطر همپوشانی زیاد دهک ها، با حذف یارانه ها، دهک های درآمدی بالا به دهک درآمدی پایین می رسند. این باعث نابرابرتر شدن است. مرگ اینکه دولت مکانیزم پویایی در نظر بگیرد. در کشورهای غربی از همه افرادی که یارانه شان قطع می شود، اظهارنامه دریافت می کنند. اگر آن ها به طبقات پایین تر رسیده بودند، یارانه شان مجدد وصل می شود.»

استاد جامعه شناسی اقتصادی دانشگاه تهران، از قانون «اینگل» صحبت می کند و در توضیح آن می گوید: «قانونی به نام اینگل در اقتصاد وجود دارد. در آن می گویند نسبت هزینه های غیرخوراکی به خوراکی براساس دهک های درآمدی تغییر پیدا می کند. براساس این قانون، براساس انگیزه های افراد، ممکن است افراد برای تفریح و تحصیل و بهداشت با افزایش انتظارات، علی رغم اینکه در دهک های پایین هستند، بیشتر هزینه کنند. یعنی خانواده کم درآمد به خاطر اینکه انتظارات بیشتری از امور فرهنگی دارد، بیشتر برای تفریح هزینه کند. بیشتر جامعه شناسان می گویند در بین خانواده های ایران نیز این مسئله بسیار گسترش پیدا کرده و طبقه فرهنگی جدید در حال شکل گیری است.»

او ادامه می دهد: «ممکن است فشارهای اقتصادی باعث شده باشد بعضی از این خانواده ها هزینه های تفریحی شان را کاهش دهند و این یکی از محتمل ترین سناریوهاست. وقتی یک خانواده نتواند تفریح مورد درخواستش را انجام دهد و با فشار درآمدی آن را حذف کند، به فقر مضاعف می رسد. جامعه شناسان به این مسئله فقر مضاعف می گویند، چرا که به جز فقر اقتصادی، فقر اجتماعی و فرهنگی را هم به دنبال خواهدداشت. به تعبیر دیگر، خرید ویترینی شکل می گیرد. خانواده ها چیزهایی را می بینند و نمی توانند بخرند، این مسئله خیلی فرق دارد با خانواده هایی که از نظر درآمدی در جایگاهی قرار گرفته اند که حتی انتظار تفریح هم ندارند.»

سایر آمارها نیز کم بودن سهم تفریح را در سبد هزینه خانوار تایید می کند. آخرین بررسی مرکز آمار ایران نشان می دهد 54 درصد خانوارهای ایرانی در تابستان به سفر می روند و 46 درصد از آنان در این فصل به سفر نمی روند. همچنین تعداد سفرهای خارجی خانواده های ایرانی در فصل تابستان سال های قبل تنها 0.83 درصد بوده است.

خانواده های ایرانی کمتر با تور سفر کرده اند و عمده هدف آنها برای سفر گردش، دیدار بستگان و زیارت بوده است. بیشتر خانواده ها حدود 70 درصد در سفرهایشان اقامت در خانه آشنایان و بستگان را داشته اند و اقامت در اقامتگاه های عمومی و اجاره ای آمار کمتری را دارد.
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

توصیه‌هایی برای صرفه جویی در مصرف برق

پستتوسط najm134 » يکشنبه اکتبر 22, 2017 10:27 am

توصیه‌هایی برای صرفه جویی در مصرف برق


هشت راهکار ساده برای در امان ماندن از قبض برق نجومی
اگر قادر نیستید که برای وسایل منزل خود جایگزین مناسب پیدا کنید، به یاد داشته باشید راه‌های زیادی است که با پیروی از آن می‌توانید در مصرف برق صرفه جویی کنید مانند: قبل از روشن کردن ماشین لباس شویی از پر بودن آن مطمئن شوید. اگر شما لباسشویی را به مقدار کمتر از ظرفیتش پر کنید به همان اندازه که برایش تعریف شده است، انرژی مصرف می‌کند. در هنگام استفاده از اجاق برقی درب آن را باز نکنید، این کار باعث می‌شود اجاق انرژی بیشتری برای گرم کردن غذا صرف کند. قبل از آنکه درب یخچال فریزر را باز کنید تصمیم‌تان را برای برداشتن مواد و یا غذای مورد نظر بگیرد تا زمان کمتری برای پیدا کردن وسایل صرف شود.

با صرفه جویی در مصرف برق می‌توان دو هدف را دنبال کرد یکی جلوگیری از پدیده گرم شدن زمین و دیگری کاهش هزینه پرداخت قبوض برق. با نگاهی ساده به اطراف محیط کار و منزل خود می‌توان مشاهده کرد، تمام وسایلی که با برق کار می‌کنند، قادرند کارایی بیشتری داشته باشند. عایق بندی خانه‌ها و تغییر عادت‌های روزانه شما نیز می‌تواند نقش موثری در کاهش میزان مصرف برق داشته باشد برای اطلاعات بیشتر و چگونگی صرفه جویی در مصرف برق ادامه این مطلب را بخوانید.

Image

هنگامی که به نور طبیعی دسترسی دارید با کشیدن پرده‌های خانه محیط آن را روشن کنید. استفاده از نور طبیعی می‌تواند تکیه شما به نور مصنوعی را کاهش داده و باعث کاهش در مصرف برق و در نتیجه کاهش هزینه‌ها شود. به یاد داشته باشید چه در محیط کار و یا خانه استفاده از نور طبیعی می‌تواند شادابی خاصی را به شما هدیه کند. همین شادابی می‌تواند انگیزه کنار زدن پرده‌ها برای رسیدن به نور طبیعی را در شما افزایش دهد.

Image
سعی کنید فضای محیط کاری خود را به نحوی تنظیم کنید که نور طبیعی روی میز کار شما بتابد در چنین شرایطی و در صورت امکان چراغ‌های بالای سرتان را خاموش کنید. در مواقعی که می‌خواهید حریم خصوصیتان حفظ شود، شما می‌توانید از پرده‌های توری نازک برای عبور نور در محل کار و یا منزل خود استفاده کنید با این کار هم حریم خصوصیتان حفظ می‌شود و هم می‌توانید از نور طبیعی به اندازه کافی استفاده کنید.
Image
در محیطی که در آن از لامپ‌های رشته‌ای استفاده می‌شود، سعی کنید لامپ‌های LED را جایگزین لامپ‌های رشته‌ای پر مصرف کنید شما با این کار صرفه جویی قابل توجه‌ای را تجربه خواهید کرد.
نکته: لامپ‌های رشته‌ای ۹۸ درصد برق دریافتی را به گرما تبدیل می‌کنند و تنها ۲ درصد را به نور تبدیل می‌کنند این درحالی است که لامپ‌های LED, CFL چندین برابر کارایی و دوام بیشتر دارند. لامپ‌های CFL اولین جایگزین لامپ‌های رشته‌ای بودند که تنها با یک چهارم انرژی مصرفی لامپ‌های رشته‌ای کار می‌کردند. عیب این لامپ‌ها وجود جیوه درون آنهاست که در هنگام دفع، باید اصول بهداشتی را رعایت کرد. لامپ‌های LED که امروزه بیشترین کاربرد را دارند هم مدت زمان بیشتری عمر می‌کنند و هم جیوه ندارند.
Image

۱. خاموش کردن لامپ اضافی
خاموش کردن لامپ‌های اضافی ساده‌ترین و رایج ترین را برای صرفه جویی در مصرف برق است، که به طور یقین بسیار کارایی دارد. توجه به اینکه چه تعداد لامپ در منزل و یا محیطی که در آن قرار دارید. زمان روشن بودن‌شان می‌تواند به شما کمک کند که چند عدد لامپ در یک مکان و زمان خاص روشن باشند. هنگامی که از یک اتاق خارج می‌شوید، سعی کنید چراغ را خاموش کنید. عادت کنید هر وقت از اتاقی خارج می‌شوید اگر کسی داخل اتاق نباشد، چراغ را خاموش کنید.
سعی کنید که لامپ‌هایی که باعث گرم شدن محیط می‌شوند در مناطقی استفاده کنید که نیاز به روشن بودن در مدت طولانی نیست. مثال مکان‌هایی چون: انباری‌ها و در کل محیطی خیلی در آنجا پرسه نمی‌زنید جز در مواقع لزوم و به مدت کوتاه. اگر خانه‌تان چندین اتاق داشت سعی کنید تمام اعضای خانواده را در زمان پیک مصرف برق در یک محیط جمع کنید تا مجبور نباشید که تمام چراغ‌های منزل را روشن کنید. با پخش شدن اعضای منزل در اتاق‌های متفاوت به خودی خود آمار تعداد لامپ‌های روشن افزایش می‌یابد. برای صرفه جویی در مصرف برق می‌توان از شمع نیز استفاده کرد! البته این سیتم نور برای کسانی که طبع عاشقانه دارند بسیار کارآمد است. اگر هم میلی برای این کار نداشته باشید، می‌توانید هفته‌ای یک یا دوبار این تجربه را داشته باشید. با این حال بسیار مراقب و مطمئن باشید که کودکتان از خطرات حاصل از افتادن شمع و آتش سوزی کاملا آگاهی داشته باشد.
Image
۲. کشیدن فیش وسایل الکتریکی خاموش
هر وسیله‌ای که در حال استفاده از آن نیستید، فیش آن‌ را از برق جدا کنید. توجه داشته باشید هر وسیله الکتریکی‌ای که به برق وصل باشد، حتی اگر خاموش هم باشد از انرژی الکتریکی استفاده می‌کند. حتی یک دستگاه کوچک قهوه ساز تا هر زمانی که در حالت خاموش به برق وصل باشد، انرژی مصرف می‌کند. حتی در شرایطی که قهوه درونش سرد شده باشد. بعد از استفاده از کامپیوترتان آن را خاموش کنید و در انتها از برق جدا کنید. کامپیوترها انرژی زیادی مصرف می‌کنند. اگر شما فیش برقشان را جدا نکنید به نحوی پول خود را هدر می‌دهید.
سعی نکنید در هر شرایطی تلویزیونتان روشن باشد، ممکن است این کار برای برخی ناخوشایند باشد، اما لزومی ندارد پس از تماشای برنامه مورد علاقه خود تلویزیون را در حال خود رها کنید و به دیگر کارهای خود برسید. شما با خاموش کردن به موقع تلویزیون می‌توانید در مصرف برق صرفه جویی قابل توجه‌ای داشته باشید. سیستم‌های صوتی و بلندگو ها را بعد از استفاده خاموش کنید. این گونه دستگاه‌ها به معنی تمام کلمه قاتلین برق هستند و می‌توانند هزینه زیادی برای شما به وجود بیاورند. لوازم کوچک منزل از جمله شارژر تلفن، لوازم آشپزخانه، خشک‌کن مو، و هر چیز دیگری که در اختیار دارید را پس از مصرف به حال خود رها نکنید. سعی کنید تمامی آنها را پس از مصرف از برق جدا کنید.

Image
۳. جایگزین وسایل جدید با قدیم
اگر بودجه‌تان کفاف داد وسایل کم مصرف جدید را جایگزین وسایل پر مصرف قدیمی کنید. هنگامی که وسایل الکتریکی قدیمی ساخته می‌شد تولیدکنندگانشان نگران افزایش مصرف برق اینگونه وسایل نبودند. اما وسایل جدید برای حفظ انرژی، کاهش هزینه خانوارها و کاهش آلاینده‌های محیط زیست طراحی و ساخته می‌شوند. اگر شما دارای یک یخچال بزرگ، اجاق گاز، ماشین ظرفشویی و خشک کن قدیم داشته باشید جایگزین کردن این وسایل با وسایل جدید می‌تواند در بلند مدت خیلی مقرون به صرفه باشد. رتبه بندی مصرف انرژی(برچسب انرژی) در لوازم خانگی جدید به شما این امکان را می‌دهد که از مقدار مصرف انرژی دستگاه مطلع شوید و آن را ارزیابی کنید. به یاد داشته باشید که لوازم جدید الکتریکی هر چقدر مصرف انرژی‌شان کمتر باشد، ممکن است گران‌تر باشند اما شما در پرداخت قبض برق می‌توانید سود حاصل از خرید اینگونه وسایل را به عینه مشاهده کنید.
اگر قادر نیستید که برای وسایل منزل خود جایگزین مناسب پیدا کنید، بیاد داشته باشید راه‌های زیادی است که با پیروی از آن می‌توانید در مصرف برق صرفه جویی کنید مانند: قبل از روشن کردن ماشین لباس شویی از پر بودن آن مطمئن شوید. اگر شما لباسشویی را به مقدار کمتر از ظرفیتش پر کنید به همان اندازه که برایش تعریف شده است، انرژی مصرف می‌کند. پس سعی کنید، ماشین لباسشویی را حتما به اندازه ظرفیتش پر کنید. در هنگام استفاده از اجاق برقی درب آن را باز نکنید، این کار باعث می‌شود اجاق انرژی بیشتری برای گرم کردن غذا صرف کند. قبل از آنکه درب یخچال فریزر را باز کنید تصمیم‌تان را برای برداشتن مواد و یا غذای مورد نظر بگیرد تا زمان کمتر برای پیدا کردن وسایل صرف شود هر چقدر درب یخچال بیشتر باز شود مصرف انرژی آن نیز بالاتر می‌رود. همچنین پس از بستن درب یخچال مطمئن شوید که درب آن بصورت کیپ بسته شده باشد.

Image

۴. وابستگی خود را نسبت به لوازم خانگی کم کنید
در زمان‌های گذشته مردم برای اداره خانه نیاز زیادی به لوازم بزرگ امروزی نداشتند. تجربه چیزهایی که آنچنان بکارتان نمی‌آید خالی از لطف نیست. با استفاده از لوازم کمتر شما می‌توانید کل خانواده را برای کارهای منزل بسیج کنید و برای هر کدام کاری را در نظر بگیرید. اکثر مردم بیش از میزان ضروری لباس‌های خود را می‌شویند. سعی کنید تعداد دفعات شستن لباس را به هفته‌ای یک بار کاهش دهید. البته برای اشخاصی که در محیط خوش آب و هوا زندگی می‌کنند و عرق زیادی نمی‌کنند. سعی کنید لباس‌های خود را روی بالکن و یا حیاط خلوت منزل خشک کنید تا اینکه بخواهید از خشک کن استفاده کنید. هر از چند گاهی بجای استفاده از ماشین ظرفشویی با دستتان این کار را بکنید هم در مصرف انرژی صرفه جویی کرده‌اید و هم بدنتان کمی تحرک پیدا می‌کند. سعی کنید لااقل هفته‌ای یک بار از پخت و پز دست بردارید و غذاهای گیاهی و خام مصرف کنید البته اگر برای شما مقدور باشد. از لوازم کوچک در صورت ممکن استفاده نکنید. می‌توانید به جای فن آشپزخانه پنجره‌ها را باز کنید تا هوا عوض شود.
Image

۵. لوازم گرمایشی و سرمایشی
از عایق بودن منزل خود اطمینان حاصل کنید و از درب و پنجره‌های مخصوص عایق‌بندی استفاده کنید. این کار در کاهش هزینه‌ها بسیار چشم‌گیر است. عایق خانه خود را از نشت هوای سرد به بیرون در فصل تابستان و از خروج هوای گرم در فصل زمستان چک کنید. از اشخاصی که در کار عایق بندی مهارت دارند کمک بگیرید تا اتاق زیر شیروانی، فضای خالی، زیرزمین، دیوارها و سقف‌ها را بازرسی کند. استفاده از زه‌های آبندی در جداره در و پنجره‌های منزل در مواقعی که از تهویه هوا استفاده نمی‌کنید، توصیه می‌شود. سعی کنید آن‌ها را خوب مهر و موم کنید. اگر از بخاری برقی استفاده می‌کنید، اطمینان حاصل کنید که بخاری خوب عایق بندی شده باشد تا حرارت زیادی را هدر ندهد.

Image

به جای حمام مفصل، دوش بگیرید. در موقعی که می‌خواهید دوش بگیرد مصرف برق و آب نیز کاهش می‌یابد. زیرا وقتی در حمام به سر می‌بریم ناچار باید چراغ را روشن کنید تا در محیط لیز حمام دچار حادثه نشوید. فاصله یک دوش گرفتن ساده با یک حمام مفصل به ۲۰ دقیقه می‌رسد در این زمان نیز مصرف برق بالا می‌رود. استفاده از آب خنک‌تر در فصول گرم سال هم مصرف انرژی را پایین می‌آورد و هم زمان ماندن در حمام را کاهش داده و در نتیجه در مصرف انرژی صرفه جویی می‌شود.

Image

۶. استفاده بهینه از سیستم سرمایشی

گاهی اوقات استفاده از تهویه مطبوع اجتناب ناپذیر است اما هیچ دلیلی وجود ندارد از ابتدای بهار تا پایان تابستان سیستم تهویه مطبوع را خاموش نکنید. راه‌هایی برای خنک شدن در روز هایی گرم وجود دارد.

Image

۷. استفاده بهینه از وسایل گرمایشی
سعی کنید در طول زمستان محیط خانه خود را چند درجه پایین‌تر نگه دارید. شاید این چند درجه آن‌قدر هم به چشم نمی‌آید اما روی هزینه‌ها بسیار تاثیرگذار است. البته در کشور ما بیشتر مردم به وسیله گاز خانه‌هایشان را گرم می‌کنند. این نکته برای کسانی است که از برق برای گرم کردن منزل استفاده می‌کنند کاربرد دارد. البته دلیلی نمی‌شود که از الگوی بالا استفاده نکنید. برای گاز مصرفی نیز قبض صادر می‌شود.
Image

۸. استفاده از انرژی نو

از انرژی‌های تجدید‌پذیر استفاده کنید. شما می‌توانید برای استفاده از انرژی تجدید پذیر مثل خورشید و باد از شرکت‌های مربوطه کمک بگیرید. معمولا بسیاری از شرکت‌هایی که این خدمات را ارائه می‌دهند، کوچک هستند. استفاده از انرژی تجدید پذیر ممکن است هزینه بالایی داشته باشد اما در دراز
نتیجه:

شما با پیروی از موارد بالا می‌توانید خود را در برابر قبض‌های برق نجومی آخر ماه در امان نگه دارید.

منبع: wikihow
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

نقش راهبری خانم‌ها در کاهش فقر جهانی

پستتوسط pejuhesh232 » شنبه نوامبر 11, 2017 12:25 pm

نقش راهبری خانم‌ها در کاهش فقر جهانی


دكتر معصومه ابتکار: یکی از بحث‌ها همین است. یکی از عوامل گرفتاری ما در ایران، بحث الگوی مصرف است. الگوی مصرف انرژی ما غلط است و چهار -پنج برابر دنیا انرژی مصرف می‌کنیم.
سوال این است که با کدام GNP و درآمد ناخالص و کدام اشتغال‌زایی این کار را انجام می‌دهیم؟ بهره‌وری‌ ما بسیار پایین و آلودگی ما بالاست. برای همین مصرف انرژی، هوا را آلوده می‌کنیم. گاز گلخانه‌ای تولید می‌کنیم و در گرمایش زمین اثر می‌گذاریم. منابع ما اعم از نفت و گاز هم در حال مصرف است؛ این ثروت عمومی کشور است.

زنان، نقش بسیاری در این مساله دارند. چون مدیران منازل هستند. مدیریت انرژی در منزل در اختیار خانم است. می‌تواند بگوید هوا در اینجا خیلی سرد شده است، لطفاً این را خاموش کنید، دلیل ندارد اینقدر کار کند. می‌توانیم از نور طبیعی استفاده کنیم. نیازی ندارد چراغ‌ها روشن باشد. می‌تواند بگوید که زمستان در خانه لباس گرم بپوشید، زمستان را با ۱۹ درجه و ۲۰ درجه هم می‌شود زندگی کرد. در بحث آب، این زن است که می‌تواند چه در کشاورزی و چه در منزل، مدیریت کند.

ما امروز در حال انجام کار بزرگی در روستاهای حاشیه‌ی دریاچه‌ی ارومیه هستیم که مخاطب اصلی ما خانم‌ها هستند. برای این که به اعتقاد ما زن‌ها می‌توانند آن تحول نگرشی را ایجاد کنند که سه برابر آب مورد نیاز را مصرف می‌کنید و حق‌آبه‌ی دریاچه را گرفته‌اید. الگوی کشت و الگوی آبیاری‌تان را اصلاح کنید و حق‌آبه‌ی دریاچه را برگردانید تا این دریاچه زنده شود و همه بتوانیم زندگی کنیم.
ما در حال انجام این کار ذهنی و معرفتی هستیم و خانم ها را به سمت این می‌بریم که سازمان‌های محلی و صندوق خرد تشکیل دهند و معیشت‌های جایگزین پیشنهاد دهند. در این صورت اگر در این محله، مدتی یا کمی از درآمد خانوار کم شد، بتوانند بر صنایع دستی و بازارهای محلی و کارهای جایگزین تمرکز کنند. باز در این‌جا نقش زنان، مطرح و در بحث تغییر نگرش‌ها بسیار موثر هستند. واقعیت این است.

در موضوع فقر هم آسیب پذیری زن‌ها بالا است و هم نقش بسیاری می‌توانند داشته باشند، اگر درست کار شود. یکی از دلایل فقر، همین مصرف بی‌رویه‌ی منابع است. آب در منزل هم به همین صورت است و در واقع مدیر منزل، خانم‌ها هستند و با این مدیریت، می‌توانند مصارف را بسیار کم کنند. اسراف غذا نیز یکی دیگر از این موارد است؛ میزان اسراف غذای ما در ایران خیلی زیاد است. اسراف غذا به معنای اسراف آب و خاک و نابودی محیط زیست ایران است. یک سوم غذای ما از مزرعه که تولید می‌شود تا می‌رسد سر سفره که مصرف شود هدر می‌رود و این یعنی دقیقاً همان میزان آبی که کم داریم و چقدر خانم‌ها در این موضوع نقش دارند و چقدر مادربزرگ‌ها روی این موضوع دقت داشتند که یک دانه برنج را نگذارید باقی بماند. ما امروز ۸۰ میلیون جمعیت هستیم، اگر ده دانه برنج از هر کسی بماند، غذای ۱۲ هزارنفر در روز در حال هدر رفتن است. این مدیریت منابع در منزل است.

همه‌ی این نقش‌ها کلیدی هستند و بحث محیط زیست به شدت به بحث زنان، آینده‌ی کره‌ی مسکون، فقر، عدالت اجتماعی و کیفیت زندگی گره خورده است. در زمانی تصور این بود که رفاه به معنای مصرف آب و غذای فراوان اما امروز این را می‌دانیم که تشخص به این است که آن میزانی برمی‌داری که می‌توانی بخوری و بقیه‌اش را باقی می‌گذاری. برای این که گرسنه‌هایی وجود دارند و علاوه بر آن دین ما هم همین را می‌گوید اما این نگاه، امروز تغییر کرده است. ما هنوز در جامعه‌ی شهری‌مان گیج هستیم. هنوز در مهمانی‌ها می‎بینیم که تشخص، هنوز همان ریخت و پاش هاست. تشخص و اعتبار به درست مصرف کردن و دقیق بودن در بحث محیط زیست و مصرف است. الگوها تغییر کرده است و چقدر خانم‌ها در این موضوع، نقش کلیدی دارند.
امروز دیگر سفره‌ی رنگین و ریخت و پاش، اعتبار نیست بلکه سفره‌ی سالم، اعتبار است. مازاد آن چه مورد مصرف قرار می‌گیرد، حق دیگری، حق طبیعت و حق فقرا است و مبادا این حق، نادیده گرفته شود. این نقش یک زن است و به این شکل می‌توان جوامع را از فقر دور کرد و نجات داد. فقط آن خانواده و آن جامعه و آن کشور نیست و بحث دنیاست. امروز شهروند جهانی اینطور فکر می‌کند چون می‌گوید کره‌ی مسکون در خطر است و زنان می‌توانند نجاتش دهند.
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

بازیافت مترو در فرانسه

پستتوسط najm134 » جمعه نوامبر 16, 2018 5:43 pm

بازیافت مترو در فرانسه



Image

متروهای قدیمی در فرانسه تبدیل به مکان هایی میشود که بتوان دوباره از آنها استفاده کرد.
تصاویر زیر مربوط به بازیافت مترو در فرانسه است:

Image Image
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

چرا هیچ‌کس دوست ندارد، قاره هفتم را ببیند؟

پستتوسط najm134 » يکشنبه آگوست 04, 2019 4:05 pm

چرا هیچ‌کس دوست ندارد، قاره هفتم را ببیند؟


می‌دانستید دنیا فقط 6 قاره نیست؟ قاره هفتمی هم وجود دارد؛ قاره‌ای پلاستیکی! قاره‌ای که مدتی است دانشمندان پی به بودنش برده‌اند. قاره هفتمی که خلاف آن 6 تای دیگر، بعید است کسی شوق دیدنش را داشته باشد.

Image

مجله فارس پلاس؛ نعیمه جاویدی: احتمالا با خواندن این جملات کجکاو شوید ، بدانید این قاره کجاست و چرا کسی دلش نمی‌خواهد آن را ببیند؟ در منطقه‌ای بین جزایر هاوایی و سواحل آمریکای شمالی در محدوده‌ای از آب‌های اقیانوس آرام، بزرگ‌ترین حجم از زباله‌های جهان شناورند. محدوده‌ای که با افزایش تولید زباله‌های پلاستیکی توسط انسان و پراکندن آن در طبیعت، شوربختانه هر روز وسیع‌تر از قبل هم می‌شود. محدوده‌ای متشکل از زباله‌های پلاستیکی شامل بطری، کیسه‌ها، محصولات پلاستیکی و... عکس‌های ماهواره‌ای مساحت این محدوده را 2 برابر کشورمان و 6 برابر فرانسه تخمین زده‌اند. دانشمندان هم عنوان تامل‌برانگیزی برایش انتخاب کرده‌اند؛ «قاره هفتم»! قاره ای که روز به روز مساحتی رو به پیش‌روی دارد. قاره‌ای که مساحتشرا بشر رقم می زند.

Image

الزام قانون؛ جایگزین ذوق

پژوهشگران معتقدند تا زمانی که پلاستیک، زباله‌ای تجدیدناپذیر است و فرمول تجزیه آن کشف نشده، تنها راه کنترل این عارضه زیست‌محیطی پهناور، کاهش استفاده از مصنوعات پلاستیکی است. بدون شک ما در تشکیل 6 قاره جهان(آسیا، آفریقا، آمریکای جنوبی، آمریکای شمالی، اروپا و اقیانوسیه) نقش نداشته‌ایم اما قاره هفتم به طور کامل، سوغاتِ افراط ما در استفاده از پلاستیک است. چاره این مشکل، پیچیده نیست که ساده‌ترین کارهاست. اقداماتی کوچک اما موثر مانند اینکه به کیسه‌های پلاستیکی نه! بگوییم یا سبد خرید و بطری آب همیشگی‌مان را همراه داشته باشیم و ... این دست راهکارها که کم هم نیست. بااین حال اما آمارهایی که از مقایسه وضعیت ایران نسبت به دیگر کشورها وجود دارد،‌ حاکی از این است که ما در تصویب قوانین زیست‌محیطی و الزامی کردن میزان تولید و مصرف موادپلاستیکی آنچنان که باید عمل نکرده‌ایم. با بررسی وضع کشورهای دیگر به خصوص کشورهای موسوم به کشورهای «سبز» که سیاست‌های زیست‌محیطی قوی و موثر دارند، کشورمان هم می‌تواند قوانین واضح و موثری وضع و اجرا کند. تجربه ثابت کرده در کشور ما رعایت‌های زیست محیطی در زمینه استفاده کمتر و بازیافت پلاستیک، بیشتر جنبه ذوق مردمی داشته است تا قانون‌محور و اصولی. اصل 50 قانون اساسی برای حفظ محیط زیست کشور در قالب مدیریت پسماندها که مصوب 30 اردیبهشت سال 1383 است هم اشاره دقیق و مشخص در حوزه پسماندهای پلاستیکی همچنین وضع مالیات بر تولید و مصرف آن ندارد.

در دنیا چه خبر است؟!


علاوه‌بر آمارها، عملکردها هم حرف برای گفتن دارند. کارهایی که یا توسط دولت‌های مختلف یا شهروندان دلسوز و دوستدار محیط زیست در جهان انجام شده است. البته این به آن معنی نیست که ما در این زمینه کاری انجام نداده‌ایم. شهروندان خوش ذوق کشور ما هم بارها به شیوه‌های متنوع این زمینه قدم برداشته‌اند. شهرداری اقدامات مختلفی مانند راه‌اندازی غرفه‌های بازیافت در مناطق مختلف شهر، کلبه‌های بازیافت در مدارس و آموزش تفکیک زباله از مبداء انجام داده است. با این حال به دلیل تصویب نشدن قوانین اختصاصی و الزام‌گر برای کنترل و محدود شدن استفاده از پلاستیک، معظل پسماندهای پلاستیکی کشور جدی و نامطلوب است. با این حال شاید بد نباشد با اقدامات جالبی که در نقاط مختلف جهان برای کنترل تولید و مصرف پلاستیک انجام شده، آشنا شویم. بعضی از این اقدامات کاملا کاربردی و برخی هم بیشتر جنبه تلنگر و تبلیغ دارند.

Image

هندوستان؛ مدرسه‌ای با شهریه پلاستیکی: «آکشار» یک مدرسه نیمه سنتی در هند است که به جای شهریه از بچه‌ها پلاستیک می‌گیرد. با این خلاقیت آکشار، دانش‌آموزان هر روز کیسه‌های پلاستیکی را با خود به مدرسه می‌برند. مدرسه قبل از این رایگان بود. تنها با ۲۰ دانش آموز فعالیت خود را آغاز کرد و اکنون ۱۱۰ دانش آموز دارد. هر دانش آموز هر هفته حدود ۲۵ قطعه پلاستیکی با خود می‌آورد.

Image

بولیوی؛ خانه‌سازی با پلاستیک:‌ به گزارش یونیسف، بیش از نیمی از مردم بولیوی در فقر زندگی می‌کنند. «اینگرید»، بانویی فعال در حوزه محیط‌زیست، وقتی متوجه جدی بودن این مشکل شد که با دانش‌آموزان مدرسه‌ای محلی دیدار داشت و از آن‌ها خواست از آرزوهایشان در کریسمس بنویسند. آرزوی یکی از دانش‌آموزان جالب بود؛ اتاقی برای زندگی کردن خانواده‌اش. اینگرید خانه‌هایی با بطری پلاستیکی برای کسانی که به خانه نیاز دارند، ساخت. برای یک خانه ۱۷۰ متری، 36 هزار بطری پلاستیکی لازم بود. او تابحال ۳۰۰ خانه ساخته و به بازیافت میلیون‌ها بطری کمک کرده است.

Image

نیجریه؛ جوانان بیکار دست به کار شدند: جوانان بیکار نیجریه ای دست به اقدام جالبی زده‌اند و از بطری‌های پلاستیکی خانه مقرون به‌صرفه می‌سازند. این بطری‌ها نقش آجر را در ساخت خانه بازی می‌کنند. داخلشان با خاک پر می‌شود. برای پیشگیری از ایجاد تَرَک با طناب به هم وصل رنگ‌آمیزی می‌شوند. داخلشان با ترکیب گِل و لاتِریت پر می‌شوند. به نظر می رسد این ایده در کشور ما هم ارزش امتحان کردن دارد. دست کم خانه های موقت یا سوله هایی برای اسکان اضطراری در شرایط بحران را می توان با کمک نیروهای داوطلب مردمی به این شیوه ساخت.

Image

نروژ؛ گودزیلای پلاستیکی: در پارک «ویگلند» شهر اسلوی نروژ، مجسمه‌های عجیب و غریب وجود دارد مانند گودزیلایی پلاستیکی به نام «پلاستوزیلا». گودزیلایی که با حدود 2هزار کیسه پلاستیکی ساخته شده است. البته وسایل پلاستیکی دیگری هم که شهروندان اسلو دورانداخته بودند در ساخت این مجسمه استفاده شده است.

Image

پاناما؛ قلعه پلاستیکی: این قلعه در جزیره «بوکاس دل‌تورو» پاناما با ۴۰ هزار بطری پلاستیکی با ظاهری شبیه قلعه‌های سده‌های میانه ساخته شده است. «روبرت بزو»، شهروند کانادایی ۹ سال پیش وقتی برای گذراندن دوره بازنشستگی به این جزیره رفت و تصمیم به ساختش گرفت. او معتقد است استفاده از بطری پلاستیکی برای ساخت خانه ویلایی مناسب است.

Image

مولینونگ؛ تمیزترین روستای آسیا: ۱۳۰ سال پیش در این روستای هندوستان که با عنوان تمیزترین روستای آسیا شناخته می‌شود، بیماری وبا شایع شد. مردم برای آنکه جان خود را نجات دهند و این بیماری را ریشه‌کن کنند، تصمیم گرفتند به صورت جدی به تمیزی روستا اهمیت دهند. این بیماری از بین رفت و رسم خوب نظافت برای روستا ماند. کودکان هر روز قبل از مدرسه جارو دست می‌گیرند و خیابان‌ها را پاک می‌کنند. سبدهای زباله از جنس بامبو را خالی و زباله‌ها را به 3 دستهٔ بازیافت می‌کنند. مولینونگی‌ها به ضرورت پلاستیک مصرف می‌کنند.

Image

آلمان؛‌ کمک به فقرا با پلاستیک: در آلمان به دلیل اهمیت بازیافت به ازای هر بطری که به سوپرمارکت تحویل دهید، پول دریافت می‌کنید. این موضوع بهانه خوبی برای کمک مردم به بی‌خانمان‌ها و فقراست. مردم بطری‌های پلاستیکی را کنار سطل زباله می‌گذارند تا افراد کم‌بضاعت با تحویل آن به پول برسند.

Image

فرانسه؛‌ فقط کیسه اول رایگان: در فرانسه موقع خرید از سوپرمارکت و فروشگاه‌های زنجیره‌ای، پاکت‌های پلاستیکی، هزینه دارند. یک پاکت رایگان است اما باید پول کیسه دوم به بعد را بخرید. به همین دلیل مردم ساک‌هایی برای خرید همراه می‌آورند. در ماه ژوئن هم فروشگاه‌ها به مشتری‌ها پاکت نایلونی نمی‌دهد چون به ماه مراقبت از سیاره زمین معروف است.

Image

بنگلادش؛ کیسه‌ها عامل شدت سیل:‌ بنگلادش سال 2002 میلادی استفاده از کیسه‌های پلاستیکی را ممنوع کرد. این کشور به دنبال سیل ویرانگر سال 1988 به این دلیل که کیسه‌های پلاستیکی با بستن راه فاضلاب، عامل اصلی شدت سیلاب بودند،‌ خسارتی جدی دید. در سیل‌های اخیر کشورمان هم کارشناسان محیط‌زیست بخشی از تخریب‌ها را به انباشت زباله در مسیل‌ها و لایروبی نشدن آن مربوط دانستند.

Image

بوتان؛ نشاط ملی با نه! به پلاستیک: بوتان سال 2007 میلادی در راستای سیاست‌های این کشور مبنی‌بر افزایش نشاط ملی، فروش کیسه‌های پلاستیکی، تنباکو و تبلیغات خیابانی را ممنوع کرد. این کشور با حفظ محیط زیست، توسعه جنگل‌ها، نظام دقیق بازیافت و چندعامل موثر دیگر، تنها کشور دنیا با کربن منفی است.

Image

هنگ کنگ؛ مالیات پلاستیکی: هنگ کنگ از ۲۰۰۷ برای فروشندگان کیسه‌های پلاستیکی مالیات بر آلودگی محیط زیست در نظر گرفته و تاثیر قابل توجهی در کاهش مصرف پلاستیک گذاشته است.

Image

انگلیس؛ روستای بدون پلاستیک: روستای«مادبوری» در جنوب ناحیه «دوون» به عنوان نخستین روستای اروپایی بدون پلاستیک معروف است. آنجا به جای کیسه‌های پلاستیکی،‌ کیسه‌های چندبارمصرف و تجزیه‌پذیر فروخته می‌شود. سال 2009میلادی هم ۳۳ نماینده انگلیس تصمیم به منع تولید کیسه‌های پلاستیکی فوق نازک و تعیین مالیات برای انواع دیگر کیسه‌های پلاستیکی گرفتند.

Image

ایرلند؛ کاهش90 درصدی: سال 2002قانون مالیات بر کیسه‌های پلاستیکی را وضع کرد. این قانون تا 90 درصد مصرف کیسه‌های پلاستیکی را پایین آورد. در ایتالیا و بلژیک هم به دنبال وضع مالیات، استفاده از کیسه‌های پلاستیکی 94 درصد کمتر شد. سوئیس، آلمان و هلند هم برای استفاده از کیسه‌های پلاستیکی مالیات دارند.

Image

تایوان؛ پایان کیسه رایگان:‌ دولت تایوان سال ۲۰۰۳میلادی توزیع کیسه‌های پلاستیکی رایگان در مراکز خرید را ممنوع اعلام کرد. استفاده از ظروف یکبارمصرف هم در رستوران‌ها ممنوع شد. حتی فروشگاه‌ها افرادی که کیسه خرید همراه نداشتند، جریمه نقدی می‌کردند.

Image

برزیل؛ تردد پلاستیکی: در شهر «کوریتیبا» برزیل مردم با تحویل زباله‌ها به مراکز مشخص، از تخفیف استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی بهره‌مند می‌شوند. این باعث شده مردم از جمع‌آوری و تحویل پسماند پلاستیکی استقبال کنند.

Image

مکزیک؛ جنگل پلاستیکی: هنرمندی دانمارکی در مکزیک اثری خلق کرده که به «جنگل آینده» معروف است. «توماس دامبو» مسئول این پروژه، 3تن ضایعات پلاستیکی را به جنگلی پر از گل‌های رنگارنگ، درختان و حیوانات مصنوعی تبدیل کرده است. او با کمک بومیان و زباله جمع‌کن‌ها این کار را انجام داده. افرادی که در بسیاری جوامع منزلت اجتماعی پایینی دارند اما دامبو با اعتماد به آنها نتیجه‌ای عالی گرفت.

اینجا چه خبر است؟!


کشور ما هم شهروندان خوش‌فکر و خلاق کم ندارد و اختراعات و ابتکارات مردمی در زمینه تفکیک پسماند پلاستیکی هم. نهادها هم با طرح و برنامه‌های مختلف سعی کرده‌اند محیطزیست کشور را از شر زباله‌های پلاستیکی رها کنند. با این حال آمارها و تجربه نشان می‌دهد، ایران با جایگاه اصلی فاصله دارد. مصنوعات و حتی پوشاک پلاستیکی روز به روز بیشتر تولید می‌شود. این در حالی است که در گذشته نه چندان دور تا اوایل دهه 70 مردم به پوشیدن لباس نخی، استفاده از ظروف و سفره‌های غیر یک‌بار مصرف عادت داشتند. موقع خرید معمولا از کیسه‌های پارچه‌ای، بقچه نان و پاکت کاغذی استفاده می‌کردند. عادات خوبی که سهولت منفی و کاذب استفاده از پلاستیک جایش را گرفت. با این حال نمونه‌های خوب و دلگرم کننده هم وجود دارد.

Image

مخترع جوان؛ بازیافت در مبداء: مخترع جوان شیرازی دستگاه هوشمند بازیافت در مبداء را ساخت که آبان سال 1397 خبرساز شد. این دستگاه هوشمند، زباله‌های پلاستیکی و ظروف یکبار مصرف را به نسبت نوع، رنگ و کاربردشان پرس و خرد می‌کند. «نصرالله فرامرزی»، مخترع دستگاه می‌گوید: «این دستگاه هم دستی هم اتوماتیک کار می‌کند. می‌توان آن در نقاط مختلف شهر نصب کرد. شهروندان به جای دورانداختن زباله خشک، می‌توانند آن را به دستگاه تحویل داده و به جای آن، پول یا اعتبار بلیط اتوبوس ومترو برای تردد شهری بگیرند. این دستگاه قابلیت تولید انبوه دارد.

Image

معلم بازنشسته؛ کتابخانه از پلاستیک: «صفورا غله‌زاری»، معلم بازنشسته و ساکن استان گلستان است. چهره او در فضای مجازی با منتشرشدن عکس نوشته‌ای که: این معلم از بازیافت کاغذ 7 کتابخانه ساخته، معروف شد. او علاوه‌بر بازیافت کاغذ با کمک مردم و دانش‌آموزان در طرح جمع‌آوری در بطری‌های پلاستیکی، توانسته برای 5 معلول ویلچر تهیه کند. گام سوم فعالیت‌های خانم معلم، آموزش تفکیک پسماند از مبداء و تحویل پلاستیک برای بازیافت است. او به شهروندان آموزش داده، بطری‌های پلاستیکی را بشویند. در حد امکان پرس کنند و تحویل دهند. غله‌زاری تصمیم گرفته با درآمد این کار به توسعه کتابخانه و امکانات فرهنگی شهرش کمک کند.

Image

پویش مردمی؛ ویلچر از پلاستیک: این روزها در شهرهای مختلف کشورمان، پویش‌های مختلف مردمی فعالند. این فعالیت‌ها آن‌قدر جدی دنبال می‌شود و رونق دارد که گروه‌های مختلفی را در این زمینه وارد عمل کرده است. اخبار و گزارش‌های مختلفی از پویش‌های مردمی شهرهای مختلف منتشرشده و دقیقا مشخص نیست که اولین گروهی که این را انجام داده، کدام بوده است؟ با این حال مردم وقتی فکر می‌کنند، می‌توانند موثرباشند به تشویق دلسوزان مردمیِ محیط زیست،بله می‌گویند و از تهدیدی به نام پسماندهای پلاستیکی،‌ فرصت می‌سازند. ظرفیت بالقوه و مردمی که ارزش حمایت دارد. البته از دیگر کارهای جالب مردمی، خلاقیت برای جایگزین کردن کیسه های پارچه ای و زیست تجدید پذیر است که نباید از قلم انداخت. کیسه هایی با طرح ها ورنگ های مختلف که به خوبی هم مورد استقبال قرار گرفته اند.

Image

جوان تهرانی؛‌ تزیین نمای خانه: «ابوالفضل مهجوری» جوان ۳۰ ساله تهرانی است که با استفاده از بطری‌های پلاستیکی، توانسته نمایی زیبا و دلنشین برای خانه‌ای که در آن مستاجر است، ایجاد کند. او در بطری‌های خاک می‌ریزد، نشاء گل‌های زینتی و صیفی‌جات پرورش می‌دهد. آکواریوم جالبی برای ماهی گلی‌ها ساخته است. گلخانه او هم در طبقه دوم خانه با استفاده از همان بطری‌های پلاستیکی که نقش گلدان دارند، برپاست. او بطری‌ها را از مغازه ساندویچ‌فروشی دوستش تهیه می‌کند؛ بطری نوشابه‌هایی که هر روز هزاران جای دیگر شهر، دورریزند.

Image

بلال فروش گیلانی؛ بلال مجانی: همه چیز از سئوال یک مشتری شروع شد که: شما که اهل شمال هستید چرا فکری برای تمیزی محیط زیست و محل سکونت‌تان نمی کنید؟» «منصور غلامی»، بلال‌پز معروفی که دم و دستگاهش کنار آبشار «ویسادار» رضوانشهر گیلان است، می‌توانست بگوید: «آن‌ها را ما نریخته‌ایم که بخواهیم، جمع کنیم.» فکر کرد چه کاری از او ساخته است؟ تا اینکه برای تشویق مردم به پاک نگه داشتن محیط زیست با دادن بلال رایگان به آنهایی که زباله‌ها را جمع کنند، توجه و همکاری گردشگران را جلب کرد. طرحی ساده که تاثیر داشت. غلامی خوش‌فکر است و برای کمتر آلوده کردن هوا هم دستگاهی طراحی کرده که قابلیت پخت چند بلال با پوست و به طور همزمان دارد.

آمارها چه می گویند؟


آمارها گویا و شفاف‌ترین داده‌ها برای بررسی وضعیت بازیافت پلاستیک در جهان و کشورمان هستند مانند آمارهایی که در ادامه خواهیم دید. داده‌هایی که با تحلیل آن می‌توان، متوجه شد در عرصه بازیافت پلاستیک کجا قرار داریم، چه کارهایی باید انجام دهیم، چه کارهایی نباید انجام می‌دادیم یا سرمایه‌گذاری و نظارت در چه زمینه‌ای ضرورت بیشتری دارد؟

Image

دورریز یک میلیون تومانی: هر خانواده ایرانی هر سال مبلغی حدود ۷۰۰هزار تا یک‌میلیون تومان را با دورریز پلاستیک، روانه مخازن زباله می‌کند.

3 قلم ناقابل: هر شهروند تهرانی سالانه 5برابر متوسط وزن خود، زباله تولید می‌کند. هر ایرانی دست‌کم، روزی 3 قلم پسماند پلاستیکی به چرخه طبیعت اضافه می‌کند. تجزیه هریک از این 3قلم ناقابل! دست‌کم300 سال زمان می‌برد پس کار کوچکی نیست اگر حتی یک پلاستیک را از این چرخه کم کنیم.

Image

یک کیسه کمتر: در تهران روزانه7500 تن زباله تولید می‌شود. هزارتن از این مقدار هر شبانه‌روز، مربوط به پسماندِ کیسه‌های نایلونی است. اگر هر خانواده ایرانی هر روز یک کیسه کمتر مصرف کند با همین کار هر هفته مانع از تولید یک میلیارد کیسه پلاستیکی در سال خواهیم شد.

Image

ناجی جان جانوران باشیم: با کاهش مصرف پلاستیک می‌توانیم خود را در نجات جان ۲۶۰ گونه جانوری آسیب‌پذیر در برابر زباله‌های پلاستیکی، سهیم بدانیم. شاید بد نباشد اگر بدانیم بقایای پلاستیک رها شده در طبیعت سالانه باعث مرگ بیش از یک میلیون پرنده و بیش از صدهزار پستاندار می‌شود.

Image

فاجعه پلاستیکی در شمال: پلاستیک عارضه‌ای مهلک برای طبیعت است. بسیاری از کشورها قوانین جدی برای حفظ محیط زیست‌شان دارند. در ایران اما روزی ۳ هزارتن زباله در جنگل‌های شمال توسط ما انباشته و نوروز این آمار بیشتر هم می‌شود. بدتر اینکه، بسیاری از این زباله‌ها کیسه‌های پلاستیکی‌اند.

Image

فیل زنده و پلاستیکی: اگر یک فیل پلاستیکی و یک فیل زنده را را همزمان در طبیعت رها کنیم و ۲۰۰ سال بعد سراغشان برویم، اثری از فیل زنده نیست. سالهاست مرده و کاملاً پوسیده. اما اگر خوب بگردیم آن فیل پلاستیکی را پیدا می‌کنیم. این یعنی فاجعه تجدیدناپذیری پلاستیک برای طبیعت. برداشتن یک زباله از زمین برای ما فقط یک ثانیه طول می‌کشد اما برای طبیعت ۴۵۰ سال!

کاش! اول نبودیم: همیشه هم اولین بودن خوب نیست؛ متاسفانه ایران یکی از ۱۰ کشور اول دنیا در زمینه مصرف پلاستیک است. براساس آمار موجود، میزان پلاستیک تولیدی 20هزار تن در سال تخمین زده شده است که فقط 9 درصد آن به چرخه بازیافت بر می گردد. کشور ما از نظر جمعیت، رتبه ۱۷ جهان را دارد.
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

ساخت دستگاه کاهنده مصرف بنزین

پستتوسط najm134 » دوشنبه فبريه 24, 2020 11:01 pm

مخترعان تبریزی در راستای کاهش مصرف بنزین خودرو‌ها، برای نخستین بار در ایران توانستند دستگاه کاهنده مصرف بنزین بسازند.


به گزارش اسپوتنیک به نقل از مهر، یک شرکت دانش بنیان تبریزی برای نخستین بار در ایران موفق به ساخت قطعه کاهنده مصرف سوخت خودروها شد. این قطعه در ورودی هوای ماشین نصب شده و باعث می‌گردد هوایی که وارد ماشین می‌شود به صورت چرخشی وارد موتور خودرو شده که همین امر باعث اختلاط بهتر سوخت و هوا می‌شود؛ سوختن کامل سوخت یا بنزین در موتور خودرو 2 تا 7 اسب بخار، توان خودرو را افزایش می‌دهد.

قطعه در 2 نوع ساخته شده، یکی برای خودروهای خارجی و یکی برای خودروهای داخلی، این قطعه می‌تواند هم در خروجی و هم در ورودی خودرو، مثلاً اگزوز ماشین تعبیه شود که می‌تواند گازهای آلاینده هوا را کاهش دهد. جنس این قطعه با استفاده از مهندسی متالوژی به دست آمده و منحصر به فرد است، جنس قطعه روکش نانو مواد دارد که باعث می‌شود روغن روی آن رسوب نکند.

این شرکت اعلام کرد که قادر است ماهیانه 10 هزار قطعه تولید کند و قیمت تمام شده هر قطعه 100 هزار تومان است که با 2 بار پر کردن باک خودرو، قطعه می‌تواند پول خود را درآورده و مابقی به سود راننده خواهد بود. چون قطعه هیچ گونه پره متحرک یا خرابی ندارد، گارانتی مادام العمر هم برای این قطعه داده می‌شود که در صورت خرابی، قطعه جدید جایگزین شود.

این قطعه اگر در 10 هزار تاکسی با سهمیه 400 لیتر در ماه استفاده شود 680 هزار لیتر صرفه جویی بنزین در ماه خواهیم داشت، با نصب این قطعه بر روی خودرو 17 درصد مصرف سوخت و 27 درصد گازهای آلاینده کاهش پیدا می‌کند.
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

۶ چیز در دنیا که در حال تمام شدن است

پستتوسط najm134 » سه شنبه فبريه 25, 2020 9:07 am


۶ چیز در دنیا که در حال تمام شدن است



Image
ما تقریباً تمام منابع ارزشمند زمین را از دست داده‌ایم و خبر نداریم
شاید در مورد کمبود آب و نفت و زنبور‌های عسل چیزهایی شنیده باشید اما منابع و چیزهای دیگری هم هست که در حال تمام شدن هستند یا فقط به دلیل مدیریت نادرست دیگر وجود نخواهند داشت و نبود آنها بر تمام عرصه‌های زندگی ما اثر خواهد گذاشت.

و این هم شش موردی که ممکن است از آن بی‌خبر باشید.

۱. جا در مدار زمین

Image

برخورد اشیائی که در مدار زمین سرگردانند ممکن است باعث آسیب به شبکه‌های ارتباط‌ات تلفنی بشود
تا سال ۲۰۱۹ حدود ۵۰۰ هزار وسیله در مدار زمین قرار دارد که فقط حدود ۲۰۰۰ تای آنها کار می‌کند و فعال هستند، ماهواره‌هایی که ما هرروزه برای ارتباطات و راهیابی و تماشای برنامه‌های مورد‌علاقه‌مان استفاده می‌کنیم. باقی چیزها بقایای موشک‌ها و سفینه‌های فضایی و چیزهای دیگری هستند که با مدار زمین برخورد کرده‌اند.

خوب مشکل کجاست؟ این ۵۰۰ هزار فقط تعداد چیزهایی است که قابل رهگیری است و هر روز مقداری به آن اضافه می‌شود.

با پیشرفت فناوری، فرستادن و پرتاب اشیا مختلف به مدار زمین آسان و آسان‌تر می‌شود.

هرچند معمولاً پرتاب اشیا به مدار زمین خبر خوبی برای ما انسان‌ها تلقی می‌شود اما هیچ مقرراتی برای این اشیا‌ء که بالای سیارهٔ ما به هم برخورد ‌کنند، وجود ندارد و هیچ سامانه‌ای هم برای جمع‌‌آوری اجزا و خرده‌ها و بقایای این ابزار‌ها و وسایل وجود ندارد و آنها در مدار زمین جمع و روی هم انباشته می‌شوند.

هر چه مدار زمین شلوغ‌تر شود، احتمال اینکه این اشیاء با هم برخورد کنند بیشتر می‌شود و در نتیجه به شبکه‌هایی که ما برای راهیابی به آنها نیاز داریم و تلفن‌هایی ما را به هم وصل می‌کند و سامانه‌های پیگیری وضعیت هوا آسیب جدی وارد خواهد شد.

هم‌چنان تلاش‌های بسیاری برای حل این مسئله در جریان است اما هنوز راه‌حلی پیدا نشده است.

۲. ماسه

Image

با این سرعتی که ما از ماسه استفاده می‌کنیم، طبیعت توان بازتولید آن را ندارد
لابد فکر می‌کنید دیگر این یکی امکان ندارد، چطور ممکن است ما دچار کمبود ماسه باشیم وقتی تمام ساحل‌ها و صحرا‌ها پر از ماسه است؟

حقیقت این است که بنا به گزارش سازمان ملل، ماسه و هم‌چنین سنگریزه، یکی از بیشترین میزان مادهٔ جامد موجود روی زمین است و ما با سرعتی خیلی بیشتر از سرعت بازتولید طبیعی آن در حال مصرف آن هستیم.

هزاران سال طول می‌کشد تا ماسه بر اثر فرسایش تولید شود و هرروزه در ساختمان‌سازی، احیای خاک و تصفیهٔ آب و حتی در ساخت شیشهٔ منازل و تلفن‌های همراه از ماسه استفاده می‌شود.

کمبود و از بین رفتن ماسه، زیست‌بوم‌های آسیب‌پذیر را تهدید می‌کند، برای نظارت جهانی بر تنظیم میزان مصرف روزافزون این منبع به‌شدت آسیب‌پذیر، تلاش‌ها و درخواست‌های مختلفی شده است.

۳. هلیوم

Image

هلیوم نه فقط در بادکنک‌ها بلکه در دستگاه‌های تصویر‌برداری تشخیص پزشکی هم کاربردی حیاتی دارد
شاید این بار اگر بادکنک پر‌شده از گاز هلیوم را در مهمانی‌ها هوا کنید، احساس گناه کنید.

گاز هلیوم هم یکی از منابع محدود زمین است که از لایه‌های عمیق زیر زمین استخراج می‌شود و شاید فقط به اندازهٔ مصرف چند دههٔ دیگر باقی مانده باشد.

بعضی برآورد می‌کنند که فقط بین ۳۰ تا ۵۰ سال دیگر منابع این گاز باقی بمانند.

ممکن است فکر کنید این گاز فقط برای شادی و خوشحالی جشن تولد بچه‌ها کاربرد دارد اما هلیوم کاربرد مهم پزشکی هم دارد: خنک کردن مغناطیس‌های دستگاه‌های ام‌آر‌آی.

و این دستگاه‌ها انقلابی در تشخیص و درمان سرطان و صدمات مغزی و نخاعی به وجود آورده‌اند.

۴. موز

Image
می‌توانید آیندهٔ بدون موز را تصور کنید؟
ویرانشهر نه‌چندان دور ما در آینده احتمالاً کمترین مشکلش نبود اسموتی و شیر‌موز خواهد بود.

بیشتر موز جهان که به فروش می‌رسد در معرض تهدید بیماری قارچی پاناماست.

بیشتر موز‌هایی که در جهان مصرف می‌شود گونهٔ "موز کاوندیش" است که از یک درخت تولید می‌شوند و چون همهٔ گونه‌ها شبیه یکدیگر هستند، بیماری پاناما می‌تواند به سرعت در تمام گونه‌های موز شیوع پیدا کند.

این اتفاق چندین سال پیش هم افتاده است؛ در حدود سال ۱۹۵۰ بیماری مشابهی تمام محصول موز جهان را از بین برد و کشاورزان را واداشت تا از گونهٔ "گروس میشل" به گونهٔ "کاوندیش" روی بیاورند.

پژوهشگران در تلاشند تا گونه‌های مقاوم‌تری در برابر حملات بیماری‌های قارچی تولید کنند که در عین‌حال خوشمزه هم باشند.

اینجا بیشتر بخوانید.

۵. خاک
Image

برای پرورش مواد غذایی نیاز به خاک سطحی داریم
اگرچه منابع خاک جهان ناگهان به پایان نخواهد رسید اما ما چنان از منابع خاک زمین بد استفاده می‌کنیم که نیاز به توجه و مراقبت دارد.

خاک سطحی خارجی‌ترین لایهٔ خاک است که گیاهان بیشترین مواد حیاتی مورد نیاز خود را از آن تأمین می‌کنند.

'صندوق جهانی طبیعت' که یک اتحادیهٔ غیردولتی و بین‌المللی برای حفاظت از محیط زیست است، برآورد کرده است که حدود نیمی از خاک سطحی جهان در طول ۱۵۰ سال گذشته از بین رفته است و حدود ۵۰۰ سال طول می‌کشد که فقط ۲،۵ سانتی‌متر خاک سطحی به طور طبیعی ساخته شود.

فرسایش، کشاورزی فشرده، جنگل‌زدایی و گرمایش زمین همه در نابودی خاک سطحی زمین نقش دارند، خاکی که بیشترین حجم تولید محصولات خوراکی در جهان وابسته به آن است.
آیا درختان می‌توانند جهان را نجات دهند؟

۶. فسفر

Image
در آینده‌‌‌ای نه‌چندان دور ممکن است نتوانید کبریت بکشید، اگر منابع محدود فسفر در جهان تمام شود
در نگاه اول ممکن است فکر کنید فسفر هیچ نقشی در زندگی روزانه‌ٔ ما ندارد.

اما فسفر نه فقط از لحاظ بیولوژیکی در ساختمان دی‌ان‌ای انسان نقش حیاتی دارد بلکه یکی از انواع کود‌های مؤثر کشاورزی است که هیچ جانشینی برای آن هنوز یافت نشده است.

اکنون فسفر به جای اینکه با فضولات جانوری و گیاهی به خاک برگردد بیشتر اوقات همراه با محصولات به شهر‌ها برده می‌شود و در نهایت از طریق شبکه‌های فاضلاب به دریا‌ها ریخته می‌شود.

با ادامهٔ جریان امور به این صورت که هست، برآورد می‌شود که منابع فسفر موجود در جهان بین ۳۵ تا حداکثر ۴۰۰ سال دیگر باقی بماند و بعد از آن همهٔ ما حتماً گرسنه خواهیم ماند.
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

قبلي

بازگشت به پاكيزه شناسى


Aelaa.Net