و آن شكوفهء درختيست و اصل نبات او معلوم نيست
و احدى مشاهده نكرده و قسم نر او به شكل دانهء زيتون
و قسم ماده بشكل ياسمين است و سياه و تند بوى و با عطريت و قوى و تلخ
کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-202-203در ماهيت آن اقوال بسيار است آنچه به تحقيق پيوسته آنست كه ثمر درختى است
كه در جزيرهاى از جزاير زيرباد كه آن جزيره را جاوه
و بتاويه نيز نامند به هم مى رسد و در جاى ديگر نمى شود و بالفعل آن جزيره در تصرف ولنديس است كه فرقهاى از نصارى است
و درخت آن فى الجمله شبيه به درخت كنار و شاخهاى آن باريك و بلند مانند شاخهاى ياسمين كه به هندى چنبيلى نامند
و بلند شده باز به سوى زمين ميل كرده و برگ آن شبيه به برگ انار و از آن بزرگتر و ثمر آن كه قرنفل است
باريك بلند از بند انگشتى كوتاهتر و اندك پهن و سر آن مشرف و بر سر آن قبهاى به شكل حباب
و چون خشك گشت در بسته ها كه مىآورند به سبب سودن با هم اكثر قبه آن جدا مى گردد
و آن را نر و ماده مى باشد:
نر آن بزرگتر و اغبر و كم رنگ و كم بو و كم طعمتر از ماده
و ماده آن كوچكتر و در صفات مذكوره اقوى و بهتر و مستعمل ماده تازه خوشبوى قوى الرايحه تند طعم مايل به شيرينى تيره رنگ باليده
آنست كه در خاييدن و كوبيدن اجزاى آن تمام خوب نرم گردد و خشبيت نداشته باشد و آنچه به خلاف اين اوصاف باشد زبون.
کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 621درختچهاى است كوچك مخروطى با برگهاى هميشهسبز و ناخزان، متقابل بيضى، نوكتيز،
و كمى موجدار بلندى درختچه ١٢ - ١٠ متر است.
رنگ سبز تيرۀ زيباى برگها با رنگ صورتى برگهاى جوان و رنگ قرمز دمبرگهاى برگها هماهنگى بسيار دارد
و منظرۀ زيبايى به درخت ميخك مىدهد.
كلمۀ Clove از لغت Clou فرانسوى منشأ مىگيرد و يا بالعكس.
Clou به معناى ميخ است، زيرا غنچههاى خشكشدۀ اين درختچه كه مصرف طبى و ادويهاى دارد به شكل ميخ كوچك است.
طول هر غنچه در حدود ۵ / ١ - ١ سانتىمتر است. غنچههاى درخت ميخك بىدرنگ پس از باز شدن غنچهها يعنى قبل از اينكه رنگ خاكسترى
و ارغوانى آن به رنگ قرمز تيره تبديل شود، بايد چيده و خشك شود.
در اسناد و مدارك طب سنتى مشرق زمين اولين نشانههاى شناخت درخت ميخك به دوران امپراتورى Han در چين برمىخورد
(سه قرن قبل از ميلاد مسيح) و با نام «ادويۀ زبان جوجه» نام برده شده است.
و بعد از ميلاد در اروپا به صورت يك گياه شناخته شده بوده است.
در تاريخ آمده است كه امپراتور كنستانتين ضمن هدايايى كه براى St. silvester
اسقف اعظم كليساى رم در تاريخ ٣٣۵ - ٣١۴ پس از ميلاد فرستاده است،
چندين كشتى نقره و طلا و ادويۀ مختلف از جمله ٧٠ كيلوگرم ميخك بوده است.
تكثير درخت ميخك از طريق كشت بذر آن در خزانه صورت مىگيرد و ۶ - ۴ هفته طول مىكشد كه جوانه بزند.
نهالهاى ميخك را معمولا در دو سالگى به بيرون در هواى آزاد منتقل مىكنند و فواصل درختچهها ۶ * ۶ متر گرفته مىشود.
اولين محصول ميخك در ٨ - ۶ سالگى برداشت مىشود و محصول درختچه مرتبا تا ٢۵ - ٢٠ سالگى افزوده مىشود
تا وقتى كه بهطور متوسط از هر درخت در حدود ۴ كيلوگرم ميخك خشك به دست آيد.
درخت ميخك در خاكهاى عميق با زهكش خوب مناطق حاره در ارتفاعات ٩٠٠ - ٧٠٠ متر از سطح دريا خوب رشد مىكند
و بايد در محلى كاشته شود كه از باد محفوظ باشد و متوسط بارندگى منطقه از ٢۵٠٠ ميلىمتر در سال كمتر نباشد.
وقتى كه شكوفهها به رنگ صورتى و به طول حدود ۵ / ١ سانتىمتر شدند چيده مىشوند.
در مناطق مساعد معمولا دو محصول در سال برداشت مىشود.
کتاب معارف گیاهی میر حیدر جلد 2 ص 416-417