هيج جزء آن سمي نيست
از تمام گل، برگ، پوست ساقههاى سبز و جوان و پوست ريشه، پوست ميوه و دانه و سرانجام عصاره و آب انار استفادۀ درمانى به عمل مىآيد.
پوست ريشۀ انار در سرتاسر خاور دور به عنوان داروى مؤثر كرمكش بر ضد تيپ ورم شناخته شده است.
همچنين بر ضد ساير انواع كرم روده نيز مؤثر است ولى توصيه شده است كه در مواقع خوردن جوشاندۀ پوست ريشۀ انار،
از خوردن روغن كرچك خوددارى شود زيرا ممكن است مسموميت ايجاد نمايد.
ميوۀ آن داراى مقدار زيادى تانن و بنابراين قابض است و جوشاندۀ ميوه يا پوست ميوۀ آن براى معالجۀ اسهال و اسهال خونى نافع مىباشد .
اين جوشانده به عنوان مايع شستوشو براى التيام بواسير و ترشحات سفيد مهبل يا لوكورهآ نيز مصرف مىشود .
اين جوشانده را مىتوان از غنچهها، گل و پوست ساقههاى آن نيز تهيه نمود .
از پوست درخت به عنوان داروى تهيۀ غرغره براى شستوشو و غرغرۀ زخمهاى گلو و مايع شستوشو براى قطع خونريزى بينى استفاده مىشود.
در مورد التيام زخم گلو و تهيۀ غرغره ، جوشاندۀ پوست ميوۀ انار را توصيه مىكند.
جوشاندۀ برگهاى جوان نيز براى غرغره مستعمل است و جوشاندۀ برگها و ريشههاى درخت انار نيز براى رفع بىنظمى قاعدگى تجويز مىشود
و مرهمى از لهشدۀ برگها را نيز براى رفع خارش روى موضع مىاندازند .
از گلهاى لهشدۀ انار مخلوط با روغن كنجد پماد خوبى براى سوختگى درست مىكنند ميوۀ انار ضد سرفه و ملين است.
جوشاندۀ پوست درخت و ريشۀ آن ضد كرم كدو است.
در ويتنام شمالى به عنوان ضد كرم كدو يا تنيافوژ مصرف مىشود و Petelot هشدار مىدهد كه در موارد مصرف براى دفع كرم كدو بايد محتاط بود،
زيرا ممكن است عوارض مسموميت ايجاد نمايد.
[موزينگ]و [شرام]معتقدند كه گياه داراى خاصيت باكترىكشى نيز مىباشد.
در هندوستان از پوست ريشۀ درخت و از پوست ساقۀ درخت به عنوان قابض و كرمكش مخصوصا ضد كرمهاى نوارى استفاده مىشود .
و از پوست ميوۀ انار مخلوط با ادويه معطر مانند ميخك و نظاير آن در موارد اسهال و اسهال خونى به كار مىرود.
تخم آن مقوى معده و آب انار مقوى قلب و معده و خنككننده است.
کتاب معارف گیاهی میر حیدر جلد2 ص30-31