![Image](http://aelaa.net/Ersaal/16/pic/anjebar.jpeg)
![Image](http://aelaa.net/Ersaal/16/pic/anjebar1.jpeg)
![Image](http://aelaa.net/Ersaal/16/pic/anjebar2.jpeg)
![Image](http://aelaa.net/Ersaal/16/pic/anjebar3.jpeg)
![Image](http://aelaa.net/Ersaal/16/pic/anjebar4.jpeg)
![Image](http://aelaa.net/Ersaal/16/pic/angebar.JPG)
نباتيست برگش شبيه به برگ رطبه و با اندك زغبى مثل غبار
و شاخهاى او قویتر از شاخ رطبه و مايل به سرخى و به قدر قامتى
و در اكثر بر عليق متشبك می شود و آنچه در نزديكى او می باشد
و گلش سرخ و بعد از ريختن گل غلافهاى كوچك ازو به هم می رسد
و در آن تخمهاى ريزه است و بيخش خشبى و سرخ
و مستعمل ازو عصارهء بيخ تازهء آن و ريشهاى باريك اوست و او را لحاء انجبار گويند
کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص35
متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود
انجبار
گیاهی است پایا، به ارتفاع 20 تا 75 سانتیمتر و دارای ریزیوم استوانه ای نسبتا مسطحکه در نواحی مرطوب، تورب زارها، مناطق با تلاقی و نقاط کوهستانی می روید.
در قاره های اروپا، آسیا و امریکا نیز پراکندگی دارد
.ساقه هوائی آن، حالت قائم و ظاهر خط دار و عاری از کرک دارد.
برگهای آن با کناره موجدار و پهنک آن به رنگ سبز شفاف در سطح فوقانی ولی سبز مایل به سفید در سطح تحتانی است.
از مشخصات برگهای آن این است که انواع واقع در قسمتهای پایین ساقه، بزرگ و نوک تیز و دارای دمبرگ دراز
ولی انواع در قسمتهای انتهایی ساقه، کوچکتر و بدون دمبرگ اند بطوری که قاعده پهنک، ساقه را فرا می گیرد.
گلهای آن که در فاصله ماه های اردیبهشت و تیر ظاهر می شود رنگ گلی دارد و به صورت سنبله انتهایی استوانه ای شکل مجتمع می گردد.
در قاعده گلهای آن براکته های کوچک و شفاف و نوک تیز جای دارد.کاسه گل آن دارای 5 دندانه نوک تیز مساوی و پرچم های آن به تعداد 8 است.
مادگی گلها دارای تخمدان سه گوش و خامه سه شاخه منتهی به برجستگی کوچک است.
میوه اش فندقه، دارای ظاهر بیضوی، سه گوش، بی کرک، شفاف، پوشیده از کاسه گل و محتوی یک دانه می باشد.
گل های آن چون نوش کافی فراهم می سازد از این جهت زنبور عسل به سمت گل اذین استوانه ای شکل گیاه جلب می گردد.
قسمت مورد استفاده این گیاه ریزوم آن است که بغلط ریشه خوانده می شود.
در بازرگانی ریزوم گیاه به صورت قطعاتی به درازای 5 تا 8 سانتیمتر، به عرض 15 میلیمتر و به ضخامت 5 تا 8 میلیمتر در معرض استفاده قرار می گیرد.
رنگ این قطعات قهوه ای مایل به قرمز یا کم وبیش تیره رنگ و پوشیده از ریشه های متعدد و طعم آنها قابض و فاقد بو می باشد.
كتاب گياهان دارويي دكتر علي زرگري جلد چهارم
ص 251