همه اجزائ ان استفاده میشود
هیچ جزئ ان سمی نیست.
.قسمت متورم زيرزمينى گياه مدر است خنككننده است و براى استسقا و سوزاك مفيد مىباشد
براى بيمارىهاى قند و بيمارىهاى كليه مفيد است ساير خواص كه به گياه نسبت داده مىشود
تونيك، مقوى معده، قابض، محلل و زيادكنندۀ ترشح شير است
استوارت تحقيق كرده و نشان مىدهد كه اثر ميوهها و تخم آن شبيه آثار قسمت زيرزمينى آن است
ولى خوردن ميوۀ آن انسان را عقيم مىكند. در هندوچين از گرد قسمت متورم زيرزمينى گياه به عنوان مدر استفاده مىكنند.
اين گياه در كتاب طب سنتى چين Pentsao آمده است و خواص زيادى در رديف آنچه كه فوقا ذكر شد
براى قسمت متورم زيرزمينى آن در آن كتاب نوشته شده است.
به علاوه در چين اين گياه را براى تسهيل زايمان و كاهش درد و تسريع تولد بچه به زائو در حال وضع حمل مىدادهاند.
از برگهاى آن نيز براى جذام استفاده مىشده است.
در Pentsao همچنين آمده است كه خوردن ميوۀ آن موجب عقيم شدن انسان مىشود
و اضافه شده است كه خوردن ريشه آن چشم و گوش را تيز و حساس مىكند وزن انسان كم مىشود
رنگ رخسار درخشان و عمر دراز و انسان اصولا سبك مىشود.
در اسناد ديگرى آمده است كه لهشدۀ برگهاى غازياغى با سركه و نمك براى زخمهاى بد و سوختگى و جراحتها مفيد است.
شليمر معتقد است كه نام فارسى گياهى كه به فرانسوى Coronope و Corn de cerf و به انگليسى Wild Scurvy grass ناميده مىشود
و نام علمى آن Cochlearia Coronopi Herba مىباشد، غازياغى و موجه و اطريلال است كه در كتب طب سنتى آن را حشيشة البرص نام
مىبرند و اين همان گياهى است كه در بهار مخلوط با سبزىهاى ديگر به نام سبزى صحرائى در تهران عرضه مىشود
و مصرف درازمدت آن براى برص . مفيد است
.کتاب معارف گیاهی میر حیدر جلد 1 ص 169