و اصناف می باشد
قسم اول نباتيست شبيه به برگ كاهو و باريكتر
و با خشونت و سياه لون و ملاصق زمين و ساقش مزغّب
و گلش اشقر و دانهء او سياه و بیخش
به قدر انگشتى و بسيار سرخ و قوتش تا چهار سال باقى می ماند.
و قسم ثاني را برگ بزرگتر و خشنتر و ساقش دراز
و خشن و پر شعبه و گلش مايل به بنفشى و ريزه
و قسم سيم را برگ ريزه تر از اول و خشونت كمتر
و شاخهاى او ريزه و گلش بنفش و بیخش درازتر
و سرخ و تند طعم تر از همه
و قسم چهارم شبيه به ثالث و از آن گلش ريزهتر
و به غايت سرخ
کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص 11
متن قرابادین كبير مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:قسم اول:و اين قسم را عوام بغداد عرق فالوذج و به بعضى لغات فنجيون به فا و نون و جيم و ياى مثناة تحتانيه و واو و نون
و به عربى حميرا به سبب بسيار سرخ بودن آن نامند
ماليقى گفته رنگ آن در تابستان سرخ مىگردد مانند رنگ خون و چون به دست برسد رنگ مىگرداند آن را
صنف ثانى و قبض آن زياده از صنف اول و بيخ آن سرخ مانند خون و قابضتر از بيخ صنف اول
کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 119
گياهى است چند ساله، كوچك، پوشيده از تارهاى زبر. برگهاى آن متناوب، شبيه برگ كاهو بدون دمبرگ، كوچك، خشن به رنگ خاكسترى تيرۀ مايل به سياه.
گلهاى آن آبى و بندرت قرمز ارغوانى و سفيد است كه در انتهاى شاخۀ گلدهنده به شكل خوشه ظاهر مىشود.
ريشۀ آن كمى ضخيم است و در ريشهاش مادهاى به رنگ قرمز تيره وجود دارد كه مادۀ عامل آن است و به عنوان رنگ نيز از آن استفاده مىشود
.کتاب معارف گیاهی میر حیدر جلد 7 ص 285